Waar zal ik eens beginnen? Er is zoveel gebeurd de afgelopen weken… gelukkig hebben we de foto’s nog! Zo kan ik me weer fijn herinneren en de leuke anekdotes uit dit koppie omhoog halen.

Laat ik beginnen met te vertellen dat ik gisteren heerlijk met de vierwieler + ‘tiny bike house’ oftewel sleurhut neergestreken ben in … het prachtige Salland. Even de kuierlatten getrokken richting mijn ouders die daar alweer een paar weken op de camping staan. En dus even tijd om te mijmeren over het recente verleden. En natuurlijk heerlijk fietsen samen met m’n pa en ma om de stalletjes van de regiokaart van Salland te verkennen. Wist je dat er ook een groep bestaat hier in het oosten? Kijk maar eens op Noaberhaptrap / Fietsen voor m’n eten – Salland…

Zaterdag 4 mei was de dag die de boeken in gaat als ‘de-dag-waarop-ik-toevallig-het-lootje-van-Aad-en-Wilma-van-Meurs-uit-de-blauwe-rugzak-trok’. Een week daarvoor hadden we de Farm & Country Fair beleefd bij Boerderij Dichtbij en ook Aad van Meurs en Wilma van Meurs hadden een kaartje aan de fiets gehangen voor een geschenkpakket met streekproducten.

Ik nam een banaantje van de Biefit Gezondheidswinkel en stapte op de fiets naar Sylvia Simons-vd Berg om daar de heuglijke handeling te verrichten. Na de verloting en de mededeling aan Aad kon deze niet wachten om de felicitaties in ontvangst te nemen, dus hij speerde vanaf Schipluiden naar de Oudecampsweg naar Santé Holland. Even een praatje (bij Aad duurt dat al gauw niet meer ‘even’) en vlug weer verder voor de boodschapjes.

Geen idee dat het zou gaan regenen die dag. Ik had namelijk de zomer al in m’n bol met mijn aankomende zonvakantie. Dus onderweg vanaf Sylvia naar het dorp De Lier zag ik de bui al hangen, letterlijk en figuurlijk. Ik zag plots een groot afdak bij de fietsenwinkel dus daar konden mijn fiets plus kartonnen verpakking Aquadraat water wel even onder schuilen.

Naast die fietsenwinkel zit de plek waar je de lekkerste Chai latte kunt drinken: NON pop-up van Manon van der Ende (geen familie). Ik bedacht me geen moment en maakte van de nood een meer dan heerlijke deugd. Ondertussen op straat zag ik Aad voorbij stuiven, die redde het niet meer om droog zijn Wilma te bereiken, die bij Kringloopwinkel Habbekrats de klanten aan de leukste tweedehands spullen helpt.

Even langs Poelier Jos Straathof voor kippetjes. Ik moest niet teveel meenemen anders zouden we het niet op krijgen voor onze vakantie. De bui was inmiddels overgetrokken en het leek mij ook wel gezellig om even bij Habbekrats te gaan kijken. Onderweg op Lierweg 1 zag ik wat gele aanplakbiljetten hangen, tussen de huizen verscholen een loods waar je naast drank ook groente en fruit kunt kopen. Ik nam aardbeien, komkommers en andijvie mee.

Even verderop naar Habbekrats. Wat een leuk winkeltje is dat en wat een lieve mensen! Ik mocht ook een aanvraag indienen voor een cheque voor Fietsen voor m’n eten, want de opbrengst van de verkoop van de tweedehands spullen wordt ieder kwartaal verdeeld over Westlandse initiatieven die een verzoek doen. Hoe dat is afgelopen, lezen jullie wel weer in een volgend verslag.

’s Middags bleek het toch wel erg lekker te waaien, dus op naar het strand om te gaan kitesurfen. Het bleek schuimhappen te worden, hoewel die tijd voor mij gelukkig voorbij is dat ik nog met m’n snuffert in het schuim lag omdat ik het kitesurfen nog niet zo goed onder de knie had.

Zondag 5 mei, Bevrijdingsdag, maar niet echt iets van bevrijding te merken. M’n rikketik gaf eerder al aan dat het hartzeer had, die zaterdagavond, nacht en volgende ochtend was het even bonje van binnen. Dus toch maar naar de Huisartsenpost op zondagochtend. Ik zat die week al in de onderzoeken, had net twee dagen een holter gedragen voor registratie van mijn prikkelgeleiding en toen maar meteen een hartfilmpje. Het bleek op het randje en de uitslag van het kassie moest maandags aangeven of ik aan de pillen zou moeten. Ondertussen allemaal heel spannend terwijl die spanning juist de boel nog opvoerde.

We gingen met de vierwieler even naar dat leuke campingwinkeltje van Camping Hoek Van Holland, waar je op zondag gewoon verse broodjes kunt kopen. Na een paar uur slapen voelde ik me gelukkig al veel meer ontspannen en m’n hart sloeg niet meer zo op hol. Was het de uitslag dat het nog niet heel verontrustend was of die 5 uur slaap overdag? Of gewoon een combinatie van die twee?

We aten lekker makkelijk gegrilde kippetjes en een komkommer. Zondag-gemakdag dus. Met een bakje aardbeien van Kwekerij de Haak, die ik bij Keurslager Poleij had gekocht, kwam ook aan die dag een eind en kon ik een heel stuk meer relaxed gaan slapen.

Maandag 6 mei startte ik de dag met een schaaltje schapenyoghurt van de Biefit Gezondheidswinkel, granola van Lijfstijl diëtisten en stukjes handpeer van de Kleine Achterweg. M’n lief kreeg een smiley van banaan van de Biefit en aardbeitjes van de Haak, gewoon… omdat-ie zo lief voor me was op die zondag… en eigenlijk altijd is.

Ik bracht het hartregistratiekassie naar de dokter en ze zouden er meteen spoed achter zetten, ook omdat ik op vakantie zou gaan. Na de lunch van brood van Bakkerij vd Berg, roomboter van DelflandseZuivel, grillworst van Slagerij Björn van Koppen en perenjam van Sylvia, met nog wat overgebleven kippetjes, kreeg ik een telefoontje van de huisarts: ik kon gewoon nog even verder zonder chemie, maar wel voor nood meenemen met vakantie. Wat een opluchting!

Ik ging aan de slag met het klaarmaken van een feestmaal om het te vieren. De koelkast en voorraadpotten met bederfelijke waar mochten nog even leeggemaakt worden voordat we woensdag vertrokken, dus het werd een kipschnitzel van Straathof, met een trio van ui van Boer Pait Peter Hoogendonk, snackpaprika van Naaldwijkseweg 33, ’s-Gravenzande en gele courgette van Courgettekwekerij van Vliet (gekregen tijdens het Courgettesoepfietsen), gebakken in een beetje olijfolie en kokosolie van de Biefit.

Ik maakte er een salade bij van sla en komkommer van de Kleine Achterweg, tomaat van De Bakker Westland en dressing van de Biefit. Ook had ik nog rode bietjes in de koelkast, nog van het Healthy Food Congress, dus die mochten nu echt wel opgemaakt worden. Dus koken en in plakjes gesneden, naar binnen gewerkt. Heerlijk, zoveel groenten!

Dinsdag 7 mei was nog even een drukke dag voordat ik me aan de vakantiekriebels kon gaan overgeven. Ik begon de dag met een schaaltje yoghurt van Delflandse Zuivel, met aardbeien van De Haak en muesli van de Biefit. Granola van Lijfstijl Diëtisten, gekocht bij Bakkerij Vreugdenhil voor m’n lief.

Ik had een vruchtbaar gesprek met Jeroen van Bezoek Westland bij het World Horti Center en we namen meteen een leuk filmpje op om het Courgettesoepfietsen nog even te promoten. De fietstochten blijken toch wel de ultieme manier om het Westland op de kaart te zetten bij de (Westlandse) toerist. De toerist van buiten die Westland wil leren kennen én de streekgenoot die zich een toerist in eigen streek voelt.
Gewapend met blauwe rugtas en schrijfmapje bepaalden we de activiteiten voor de komende tijd.

Op de weg terug fietste ik nog even langs de Biefit om een pakje spekreepjes te halen, want van die andijvie van de Lierweg kon ’s avonds stamppot gemaakt worden. En geen andijviestamppot zonder spekjes.
Mijn lunch bestond uit de overgebleven salade van de vorige dag, aangevuld met wat plakjes ham van Björn van Koppen, die ook op moesten. Met in roomboter van Delflandse Zuivel gebraden, met spek omwikkelde saucijzen van Keurslager Poleij en nieuwe aardappelen van de Kleine Achterweg door de andijviestamppot, werd het avondeten ook een heerlijk laatste-avondmaal-voor-de-vakantie.

Woensdag 8 mei, de dag waarop we Westland even voor een weekje verlieten. De laatste restjes aan Delflandse en Griekse yoghurt belandden in de diepe borden, met stukjes appel van de Kleine Achterweg en aardbeien van De Haak en granola van Lijfstijl Diëtisten erdoor. Nog voor de middag werden we opgehaald door onze privé taxichauffeur om ons op Rotterdam The Hague Airport te bezorgen. Het werd mijn eerste keer vliegen vanaf Rotterdam, wat een feest is dat! Ik zou niet anders meer willen. Liever een gezellige intieme dicht-in-de-buurt vertrekhal dan die massa in A’dam.

Een week later landden we er weer, met de gebruinde buikjes vol van de Griekse salades, tzatziki en karpoes, de hoofden gevuld met nieuwe herinneringen en een zwaar Kretenzer kookboek in de tas. Zouden er de komende tijd meer gezonde Griekse gerechten op z’n Westlands op het menu staan? Wie weet…

‍♀️