Verslag fietsen voor m’n eten en aanhangertje – 3/4 – 4/4/2019

door: Marja 12 april 2019

De leuke momenten volgen zich momenteel in zo rap tempo op, dat ik bijna geen tijd heb om ze op schrift te stellen.
Gelukkig sta ik elke dag megavroeg op (hoewel voor de gemiddelde Westlander die in kas of veiling werkt 4:45 niet megavroeg is). Heerlijk om verder niks aan mijn hoofd te hebben en te kunnen schrijven, schrijven, schrijven….

Dit verslag gaat over de dagen in aanfiets naar het Healthy Food Congress. Terwijl achter de schermen de nieuwe voorraad flyers gedrukt werd, wederom met een sponsorbijdrage van Het Blauwe Hek, had ik zelf nog het een en ander voor te bereiden.

Woensdag 3 april startten we de dag met een ontbeitje: twee eitjes van de Kleine Achterweg. Ik had natuurlijk ook nog gewoon wat praktijkafspraken in SuXeed en daarna lunchte ik met een bordje overgebleven salade van de avond ervoor en een in de grill opgewarmde gegrillde kippenpoot van Poelier Jos Straathof. Een goede voorbereiding voor het gesprek met Sandra van de Westlandse Aardbei. Waar zou dat over gegaan zijn? Je hoort het binnenkort. Wist je trouwens dat ze daar nu ook een heuse aardbeienlikeur hebben in het winkeltje? Op zaterdag geopend in het seizoen.

Na het gesprek reed ik met de vierwieler door naar Delfgauw om een rolbanner (je weet wel, zo’n lange poster die je uit een cassette kan rollen en neerzetten) op te halen bij PP Offset en de vers gedrukte flyers mee te nemen. Zelf had ik nog wat spullen klaar te zetten en tipskaartjes te maken die ik dan op dat congres weer aan De Vers-Express kon hangen. Maar… m’n lief kwam thuis en met die lieve ogen vroeg hij of ik mee ging hardlopen in Het Staelduinse Bos. Wel eerst nog even wat inkopen doen bij Koornneef Versmarkt. Ik nam er bananen, broccoli, kasbonen en blauwe bessen mee en m’n lief ging voor een zakje mandarijnen.

Die woensdag was de automaat van Kwekerij de Haak weer open en dat aardbeiengesprek van eerder die dag had me lekker gemaakt, maar bij de Westlandse Aardbei hadden ze die dag nog geen oogst. Bij De Haak hebben ze tegenwoordig een contactloze betaal-unit aan hun automaat hangen, superhandig als je je muntgeldzak niet bij je hebt. Het was alweer lekker druk bij de grote aardbei langs de Haakweg. En die aardbeitjes gingen erin als koek en bodempie voor het hardlopen. Het eerste doosje was al op voordat we begonnen. Gelukkig hadden we er nog twee.

Na een zware tocht door de bossen van ‘s-Gravenzande ging ik aan de slag met een baconburger van Keurslager Poleij in roomboter van de Biefit Gezondheidswinkel met de kasbonen van Koornneef Versmarkt. Als toetje een kom aardbeienyoghurt van DelflandseZuivel met verse aardbeien en ieder een bonbon van Wim Löbker, Onwijs Lekker. Dat hadden we wel verdiend. En anders ook, haha…

Donderdag 4 april begon de dag met een zelfgemaakte fruitsalade van banaan en blauwe bessen van Koornneef Versmarkt, appel van Boer Pait Peter Hoogendonk en aardbeien van De Haak. Ik had de hele dag uitgetrokken om me voor te bereiden op het congres van vrijdag. Ik ben namelijk fan van alles-op-het-laatste-moment, dan ben ik op m’n best. Dan vallen alle puzzelstukjes op z’n plek, zo bleek ook die ochtend en middag. Voordat ik daarover vertel, eerst nog een lekkere lunch met speltcrackers van Bakkerij Vreugdenhil, met broodbeleg en smeerseltjes van Poleij en boter van Delflandse Zuivel.

Ik had een afspraak bij Theo en Ria Roessen, want ze waren achter de schermen druk bezig geweest om een mooie regioindeling voor de landkaart op de website te bepalen. Maar eerst kreeg ik nog een telefoontje van Maurice Wubben, organisator van het Healthy Food Congress / Jaarcongres Vereniging Arts en Leefstijl. “Marja, ik weet inmiddels dat jij het vreselijk vindt als groente en fruit weggegooid zou worden na het congres, dus wil jij het meenemen?”. Wauw, wat fijn dat mijn imago van peren-, groente- en fruitredder inmiddels voet aan de grond krijgt! Maar hoe krijg ik dat allemaal mee? Ik kan proberen om zoveel mogelijk mee te nemen in de vierwieler, maar dan moet de student die ik meeneem ’s middags plaats maken voor een paar dozen en met de trein weer naar huis. Geen probleem, zo vond hij zelf.

Toen ik bij Ria en Theo was, vertelde ik in geuren en kleuren wat me net was overkomen. “Nou,” zei Theo, “ik heb nog wel een aanhangertje staan. Moet ik even het fietsenrek erop maken.” Wauw! Wat een lieve mensen zijn die Ria en Theo. Zo zei ook m’n lief toen hij ’s middags het aanhangertje ging ophalen.
Na dit wonderlijke gesprek fietste ik nog even door. Ik had namelijk ook in de tussentijd Team Westland ingelicht om te vertellen dat er weer een red-actie aankwam en ik een vlag nodig had. Dus op de fiets door naar Asbestzorg in De Lier om de Team Westland vlag op te halen.

Ik passeerde het stalletje van Kwekerij het Westland op Vlietweg 19, Naaldwijk en nam wat puntpaprika’s mee. Bij Asbestzorg bleek het zo’n vlag met lange stok te zijn, dus met een ingenieuze constructie (al zeg ik het zelf) bond ik de in-elkaar-schuif-stokken aan mijn fiets. Even snel in De Lier nog wat boodschapjes doen bij ZWAARD, slagerij & traiteur, lekkere biefstukjes van de donderdag-reclame. Bij Straathof deed ik me nog even tegoed aan de Delflandse Zuivel koelkast door yoghurt en boter mee te nemen.

Terug in ‘s-Gravenzande nog even langs De Carlton Tuincentrum gefietst voor een winkelrondje in de Boeregoed Farmshop. Ik had komkommers nodig en bospeen. De verse asperges in verschillende soorten en maten zaten me aan te staren, maar helaas geen tijd om ze te koken de komende dagen. Nog wat handperen mee en mijn buit was compleet.
Snel nog even achter de pc en snijmachine om tipskaartjes te printen en snijden.

In de tussentijd had m’n lief het aanhangertje gehaald en konden we het fietsenrek uittesten. Heel vaag zie je op de foto in de verte een regenboog, een prachtig plaatje in het echt. M’n pa hielp ons met een verloopstekker en bajonethaken om de aanhanger veilig te kunnen vervoeren. Na de test snel aan de slag met het heerlijke eten: biefstukken van Zwaard en broccoli van Koornneef Versmarkt, gekookt in water, olijfolie en knoflook van de Biefit, en een snufje zout.

Nog even de voorbereide congresmaterialen op een karretje zetten, want de volgende ochtend mocht ik alweer vroeg op pad. Een goede voorbereiding is het halve werk… en wat zou het congres me brengen aan hoeveelheid nog-goed-eetbare-decoratie-groenten-en-fruit?
Dat lezen jullie weer in het volgende verslag….

‍♀️