Verslag fietsen voor m’n eten – 5/1 – 9/1/2019

door: Marja 15 januari 2019

Waar zal ik eens beginnen? Door de overweldigende media-aandacht voor Fietsen voor m’n eten loop ik alweer lekker achter met m’n fietsverslagen, dus voor de voet op weer aan de slag. “Schrijven helpt verwerken”, zegt mijn uitgever altijd en verwerking heb ik wel even nodig om die radertjes in m’n koppie weer gestroomlijnd te laten draaien.

Een van de leden van deze groep schreef in een reactie na de uitzending van BinnensteBuiten: “… en nu weer met beide beentjes op de grond”. In die zin mag dit soort feestelijkheid voor de nuchtere Westlander natuurlijk nooit te lang duren… Nou bij mij zal het nog wel ff duren denk ik. Ik geniet er teveel van. Op de pedalen heb ik ze wel alweer gezet natuurlijk, die voetjes.

Maar eerst even terug naar twee weken geleden, zaterdag 5/1, toen alles nog sereen en rustig was. Toen ik nog gewoon naar de Polderhaakweg kon, zonder wachtrijen zoals bij de Efteling opgesteld (“nog 45 minuten…”) en nummertjes trekken. Toen Boer Pait Peter Hoogendonk en zijn nepboerin Coriza nog geen landelijke bekendheid hadden met hun urretesoep. Toen ik nog rustig een praatje kon maken met de meest trouwe vrienden van de show Ria en Theo Roessen, en Moppie nog niet van schrik wegkroop op haar plekkie op de bank in de schuur.

De boerenzoon was druk aan het meehelpen en ik nam sla, stoof- en handperen, uien, winterpeen, arepels, rooie ui en broccoli mee. Weer een voorraadje wintergroenten om lekkere dingen van te maken. Ik vroeg de weg naar de Nieuwe Waterweg om in De Hoek bij de haven een vissie te gaan halen. Ik had dat stuk nog nooit zo gefietst dus weer eens iets nieuws. Mooi uitzicht over de polder vanaf het bruggetje over het spoor bij de Maeslantkering.

Bij de Hoekse Vishandel haalde ik sliptongen en terwijl ze ze schoonmaakten, genoot ik van een broodje makreel. Langs het Nieuwlandsepark fietste ik weer terug naar de Haakweg om bij Be-leaf aan de Maasdijk 43 wat inkopen te doen. Let op: dit leuke biologische winkeltje is tot eind februari alleen op zaterdag open.

Ik kocht er tomaten en knoflook en om de hoek op de Alsemgeestlaan tussen nr 1 en 2 nam ik uit die kleurige kast van Francien van Haften een potje perencompote mee. Weer een leuk ritje van 21 km. Het weer was niet denderend, veel wind en miezer, maar het fietsen voelde heerlijk gezond.

Zondag 6/1 was het tijd om die sliptongen te laten zwemmen in de roomboter van de Biefit Gezondheidswinkel, met een mix van de broccoli en nog het kleine Romanesco kooltje dat ik eerder bij Boer Pait had gehaald, erbij. Gekookt in een laagje water met olijfolie, zout en plakjes knoflook. Een heerlijk recept dat ik ooit eens uit een van de vele dieetboeken die ik heb verslonden, heb opgepikt en onthouden.

Maandag 7/1 begon het ‘harde’ leven weer. Nou loopt werkplezier en vrije tijd bij mij zo in elkaar over dat ik er geen greintje pijn aan voel om weer in mijn praktijk aan de slag te gaan. De wekker ging weer om 4:45 en ik sprong m’n nest uit om me klaar te maken voor een afspraak voor ondernemerscoaching in het midden van het land. We ontbeten met aardbeienyoghurt van DelflandseZuivel, banaan van de Biefit en granola van Bakkerij van Malkenhorst en Bakkerij Vreugdenhil. Met een lunchpakketje van brood van Bakkerij Vreugdenhil en beleg van Slagerij Jeursen en Slagerij Björn van Koppen stapte ik in de vierwieler.

Op de terugweg pakte ik meteen een overleg met webdesigner Doser in Den Haag mee, om de voortgang van de uitgebreide website van Fietsen voor m’n eten te bespreken. Met de hulp van twee lieve vrijwilligers uit deze groep en het maatwerk van webdesigner Glenn Windhouwer, en natuurlijk heel veel inspanningen van mijn kant, kunnen we binnenkort genieten van een website met veel meer zoekmogelijkheden in de regiokaart en met een landkaart waar ook de elders in Nederland gespotte stalletjes al op gezet kunnen worden. Wanneer ‘binnenkort’ is? Ik ga er nog geen datum aan verbinden, dat merken jullie vanzelf.

Ik was redelijk vroeg weer thuis en deed nog een kort fietstochtje naar de Geestweg. Bij Slagerij Björn van Koppen haalde ik vlees voor een paar dagen vooruit en broodbeleg. Bij de Biefit vulde ik mijn voorraad Griekse yoghurt, roomboter, blauwe bessen, bananen, olijfolie en rode honingkruidenwijn weer aan.

Het valt jullie misschien op dat ik steeds kleine hoeveelheden meeneem. Dat komt deels doordat sommige verse producten minder lang houdbaar zijn dan wanneer je ze in de supermarkt zou kopen, waar meestal meer conserveringsmiddelen in zitten. Doordat ik niet elke dag hetzelfde eet, blijven etenswaren ook wat langer in de koelkast liggen, dus dat plan ik ook een beetje. Ik koop dan pas weer als het vorige op is. En ik motiveer mezelf hiermee ook om vaker de fiets te pakken. Zeker in de winter vind ik dat belangrijk, omdat de weersomstandigheden vaak niet zo uitnodigend zijn.

Ik was die maandag met een opdracht de pad op gestuurd door m’n lief: een goed gevulde salade met kip. Nou dat heeft-ie geweten: sla en rooie ui van Boer Pait, komkommer van Keurslager Poleij, tomaat van Be-Leaf, paprika van Flower Art, fetakaas van Poelier Jos Straathof, kip van Björn, dressing en maïs van de Biefit. Weer een mooie mix van de producten van de kleine zelfstandigen uit het Westland. En smullen natuurlijk!

Dinsdag 8/1 en woensdag 9/1 heb ik niet gefietst, maar heerlijk genoten van mijn bij elkaar gefietste buit. We begonnen de dinsdag met een schaaltje Griekse yoghurt, muesli en blauwe bessen van de Biefit en amandelen van Kaasmeester Richard. Met een kopje thee met honing van Vince Stroobererbij, want m’n lief begon er weer uit te zien als een snotterende otter, die had weer wat opgepikt ergens.

Tussen de middag, tussen praktijkafspraken door, had ik trek in een eerder vers gemaakt tomatensoepje uit de vriezer, zo lekker makkelijk die voorraad. ‘s Avonds werd het een Pasta di Marja, naar eigen invulling met wat er nog was: pastaschelpjes uit een kerstpakket, rundergehakt van Björn, uien van Boer Pait, knoflook en tomaten van Be-Leaf, paprika van Flower Art, bouillonblokje en honingkruidenwijn van de Biefit, en ik maakte voor het eerst een potje ingemaakte tomatenbasis van Sylvia Simons-vd Berg soldaat. Fijn om in de kast te hebben nu er minder tomaten langs de weg te vinden zijn.

Woensdag: een ei hoort erbij en dan zo’n groot dubbeldooier ei van Boer Pait…   het is een traktatie om de dag mee te beginnen. Als je zo vroeg opstaat als wij, is een ei alleen vaak al voldoende brandstof om die diesel te starten. Ik gaf de hele dag ondernemers cursus in Brielle en ging weer met een lunchpakketje de deur uit met de vierwieler: nog wat overgebleven salade van maandag (nog steeds knapperig!) en wat brood met hartig en zoet: stoofperenjam van Sylvia.

Bij thuiskomst kon ik meteen aan de bak met vlees braden en peertjes stoven. M’n schoonmoedertje kwam gezellig eten en dat werd weer een feestmaal. Het runderlappen kwamen bij Björn vandaan en de roomboter van de Biefit. In de jus nog wat laurier van de kruidenkraam van de weekmarkt van ‘s-Gravenzande, uien van Boer Pait, paprika van Flower Art en tomaatjes van Lanstomaten. De stoofpeertjes, of zeg maar gerust peren, kwamen van Boer Pait en ik kookte ze in water, honingkruidenwijn en kaneel en bond het kookvocht met een schepje arrowroot, alles van de Biefit.

Zo die radertjes zijn weer een beetje op orde in m’n koppie. Mijn verslagen zijn als een soort ‘lief dagboek’, fietsroutes, wegwijs naar de bron van je eten, tipslijstje, boodschappenlijstje en ‘lekker weglezen bij je bakkie’, alles in één. Ik heb gemerkt dat iedereen die de lange lap tekst durft te lezen er zo zijn of haar eigen dingen uit haalt. En daar word ik blij van!

Op naar een volgende dag, op naar een volgend verslag…

‍♀️