Verslag fietsen voor m’n eten – 12/12 – 13/12/2018

door: Marja 14 december 2018

Eens komt de dag
Dat ik helemaal bij ben met het schrijven van m’n fietsverslag
Gisteren kwam de dag
Dat ik onder het superleuke stukkie van Coriza
Allemaal leuke likes en reacties verschijnen zag
En ik mijn vorige fietsverslag
Steeds verder onderaan de tijdlijn verdwijnen zag…
Zit het nog wel goed met mijn populariteit?
Komt het door het algoritme van Facebook of gewoon door de drukke decembertijd?

Nee hoor, alle gekheid op een stokkie, ik maak me geen zorgen. Werd gisteren nog twee keer herkend in het wild, dus dat zit wel snor… 

Nu naar het fietsverslag van woensdag. Wat een prachtweertje was het! Lekker fris en zonnig, beetje tegenwind op naar Delfgauw. Ik had voor het eerst in lange tijd geen afspraken in m’n agenda en dan begint het plan voor een ver ritje met de Vers-Express altijd te kriebelen. Het vroege ontbijtje met m’n lief bestond uit een dubbeldooier eitje van Boer Pait Peter Hoogendonken een kleiner ei van de De Jonghlaan 19, ‘s-Gravenzande. Even later had ik natuurlijk alweer trek en ik had een goed bodempie nodig voor het fietsen. Het werd een bordje schapenyoghurt met banaan van de Biefit Gezondheidswinkel met granola van Bakkerij van Malkenhorst.

Ik had even gewacht tot een uur of elf want ik las berichten in het nieuws over door de gladheid vallende fietsers en onbestrooide fietspaden, dus laat het zonnetje nog maar even z’n werk doen om de rijp eraf te halen. Gewapend met lege melkflessen voor de tap en plastic voor de Plastic Heroes container, en m’n fietshelm natuurlijk voor de veiligheid, ging ik de pad op.

Onderweg kon ik het natuurlijk niet laten om wat mooie plaatjes te schieten van zon en Westlands en Delflands landschap. Toen ik door Den Hoorn fietste, spotte ik de viskraam van Scheveningen vishandel albatros johannesen het gerecht van die avond werd bekend in m’n gedachten: sliptongetjes met Romanesco. Ook nog een gestoomde makreel mee en de vis onderin de fietstas, het had toch de temperatuur van een koelkast die dag.

Door naar Hoeve Biesland. Onderweg kwam ik natuurlijk geen enkel stalletje langs de weg meer tegen, dus het werd een praktisch one-stop-shopping-trip. Ik tapte melk, nam zuurkool mee, runderschnitzels, bananen en natuurlijk die heerlijke eierkoeken van Bakker Jan. Ik ging Jan zoeken voor een praatje, maar hij was even weg en niet te vinden. Ander keertje dan maar.
Ik genoot van een van zijn eierkoeken met uitzicht op de koeien en had zo weer een beetje brandstof om op terug te fietsen.

Volgende stop werd Wateringen. Ik wist dat Ria Roessen bij Vers5 kaas en noten werkt op woensdagmiddag. Dus kaas en noten halen en even met haar bijkletsen was m’n doel. Maar helaas, toen ik daar aankwam, zag ik haar niet. Ze bleek al ‘s morgens gewerkt te hebben, dus ik had pech. Ik nam een paar lekkere notenmixen mee en wat smeerseltjes en kaas en praatte nog wat met Hans van Leeuwen van Vers5 en toen zag ik hem: de hoofdrolspeler straks in Binnenstebuiten… nee niet Alain Caron… het was Jan van Het Blauwe Hek, de grote ster die ons het roggebrood overhandigde op beeld. Hij herkende me meteen! Wat natuurlijk niet onwaarschijnlijk is door die grote blauwe helm, maar toch…

Bij Keurslager Warmenhoven nam ik wat broodbeleg mee, dat is makkelijk want is gewoon twee meter opschuiven rechts van Vers5. Wist je dat je daar in Wateringen 5 ondernemers onder een dak hebt? Groenteboer, Bakker, Slager, Bloemist en Kaashandel dus. Handig voor de eenstopsstrategie…
En als ik dan in Wateringen ben, kan een bezoekje aan Wim Löbkernatuurlijk niet ontbreken. Even kijken of de vlaggen er staan. En jahoor, Onwijs Lekker was lekker open. Vrouw Marian deed de deur open, want Wim speelde kinderopvang met extra’s: een kinderworkshop bonbons maken.

Ze hadden het heel druk door de aankomende feestdagen en Marian stalde de vele soorten bonbons op de grote tafel uit, zodat ik kon kiezen en ze pakketten kon gaan inpakken. Ook de nieuwe samenwerking met Kaasmeester Richard schijnt een groot succes te zijn en stiekem ben ik daar natuurlijk ook best wel een beetje trots op, om daar mijn bescheiden bijdrage aan geleverd te hebben.

Ik hou van reclame maken voor deze twee hardwerkende zelfstandige lokale ondernemers (en al die anderen die regelmatig in het voetlicht verschijnen in mijn verslagen). En als ze elkaar dan gevonden hebben, dan krijgt het… MultiKracht! Laat dat nou precies de strekking zijn van mijn boek Vrij en blij zelfstandig ondernemen dat inmiddels alweer zes jaar geleden is verschenen: niet kiezen of concurreren, maar combineren. Dus zoek je nog een leuk kerstkadootje voor (startende) ondernemers? Kijk dan eens op https://www.vrijenblijzelfstandigondernemen.nl

Tot zover het reclameblok voor m’n eigen boek, terug naar m’n fietstocht. Ik kocht bij Wim en Marian een doosje bonbons helemaal voor mezelf (hoewel later bleek van niet) en een reep 95% chocola.
Ik miste nog wat Griekse yoghurt in m’n fietstas, want die hebben ze bij De Weilandwinkel helaas niet, dus ik kiende de terugweg zo uit dat ik nog even langs de Biefit kwam. Ik nam ook schapenyoghurt mee en crackers.

Thuis even bijkomen, maar niet voor lang want m’n maatje was een beetje grieperig. En je weet hoe dat gaat met mannen en griepjes, het lijkt dan alsof de wereld vergaat. Dus even geruststellen met een warme melk van Hoeve Biesland en een flinke schep honing van de Midden-Delflandse imkervereniging. “Is je man van streek, geef dan melk en honing uit eigen streek”, zou een mooi tegeltje Marja-wijsheid kunnen zijn…

Ik ging snel aan de slag met de sliptongetjes van Vishandel Albatros Johannes, beetje kruiden en heerlijk in de roomboter bakken. Maar eerst die Romanesco kool van Boer Pait schoonmaken en koken. Het werd een maaltijd om te smullen en voordat het voor anderen etenstijd was, lag m’n lief al te ronken in bed. En ik erbij want de wekker zou vroeg weer gaan.

Donderdagochtend was m’n lief nog steeds een beetje zielig met keelpijn dus ik gaf hem een Grieks yoghurtje met blauwe bessen van de Biefit om z’n keel te verzachten. Hij ging toch naar z’n werk, want zo eigenwijs is-ie. Of trouw, zo kun je hem ook noemen. Zijn loyaliteit naar anderen is eindeloos en daarom hou ik ook zoveel van hem. Anders zou ik ook nooit zoveel aandacht naar deze groep kunnen laten uitgaan, dan had ik misschien wel een 9-tot-5 baan gehad en was mijn leven heel anders verlopen…

Ik genoot van mijn yoghurt nog met wat granola van Van Malkenhorst erdoorheen en ging wat administratie doen. Even later kreeg ik weer trek en ik nam een uitsmijter dubbeldooier met zeekraal van Vishandel ’t Loggertje. Heb je dat zilte plantje weleens gegeten? Je hoeft gewoon geen zout meer in je gerecht te gebruiken als je dat erin doet.

Nog die tweede eierkoek van Bakker Jan met een roomboter-smily van Kaas- en Zuivelboerderij van Winden en ik was klaar voor een wandeling met m’n moedertje. “Kunnen we nog even langs Boer Pait als we in Het Staelduinse Bos zijn geweest?”, had ze me geappt. Tuurlijk! De vierwieler en berijder was geduldig. Het werd een ritje langs De Jonghlaan 19 voor enkeldooiereieren en langs Pait voor dubbeldooiereieren en een tas vol verse groenten en fruit. “Ik vind het eten in de supermarkt ineens niet meer lekker”, fluisterde ze me toe. Nou, daar doen we het voor! De volle smaak van #ikeetzuidhollands overtuigt je uit zichzelf…

We dronken dit keer een bakkie met notenappeltaart bij Het Blauwe Hek en m’n ma nam nog een kerststol mee.
Thuis gekomen ging ik aan de slag met de rode bietjes van Boer Pait. Winterbietjes moeten toch iets langer koken dan zomerbietjes. Nog een salade erbij van de sla en een uitje van Pait, komkommer uit de kar van Cees (Dirk v.d. Burgweg HvH), paprika van Boeregoed en tomaat van Lanstomaten. Beetje dressing van de Biefit erdoor, klaar is Marja. Nog de runderschnitzels van Hoeve Biesland erbij bakken in roomboter van de Biefit, de maaltijd was compleet.

Met m’n lief gaat het ook alweer beter. Zou dat komen door het krachtvoer dat hij nu weer van me krijgt? Van de extra dosis liefde en aandacht die ik deze week weer meer in het eten kon stoppen? Het leven blijft toch steeds bestaan uit het vinden van de juiste balans, van regelmaat en aandacht voor alles wat je doet.

Was getekend, ‘St Maria’ (volgens Alain Caron)…

‍♀️