Denk je nu: “die Marja van der Ende fietst toch meestal alleen?”, dat klopt. Maar gisteren voelde ik me ook echt alleen op dat fietspad… ik ben buiten de bebouwde kom op de paden echt helemaal niemand tegen gekomen. Normaal kan ik nog weleens iemand of meerdere mensen op de fiets gedag zeggen, die dan verschrikt kijken zo van ‘Ken ik jou?’. Dat schijnt in het Westland toch wel een voorwaarde te zijn voor een toewensing.

Kwam het door die paar druppeltjes of mini-hagelsteentjes die na 11:00 nog vielen? Ben ik dan de enige die vroeger gewoon naar buiten geduwd werd om te spelen en later om de krant rond te brengen en die ontdekte dat ze er niet dood van ging? En dat nu nog steeds zo vast in haar systeem zit? Ik hoop het niet, want dan wordt het helemaal zo’n eenzame winter voor me op de Vers-Express….

Voordat ik was vertrokken, had ik samen met m’n lief (die ontbijt op bed wilde) een heerlijke uitsmijter gegeten. Aan drie dubbeldooier eieren van Peter Hoogendonk heb je al genoeg voor twee personen (Polderhaakweg 29, HvH). Even een uitje van Boer Pait erbij fruiten in olijfolie van de Biefit Gezondheidswinkel, de eieren in de pan, ham van Keurslager Poleij erop, tomaatjes van Roel de Bakker (Bovendijk 67A, Kwintsheul), en kaas van Kaas- en Zuivelboerderij van Winden erop. Een mok melk van DelflandseZuivel mee naar boven en smullen van dat warme bodempie voor het fietsen. Ik genoot nog even van het plaatje van dat witte goedje op m’n verandadak en bedacht dat het nu echt wel tijd wordt voor een winters buitenschilderij om naar te koekeloeren in de tuin. Ik pakte een plastic zak in met glazen potjes en flesjes voor Sylvia Simons-vd Berg en lege bakjes voor druiven en ging de pad op.

Het was inderdaad echt winters. Weer meerdere laagjes kleding aan, maar m’n fietshandschoentjes met open vingertoppen ging nog prima. Ik was wel even nog blijer dan ik al was met m’n grote blauwe helm. Die is namelijk zo groot dat-ie m’n hele gezicht en oren beschermde tegen het hagelbuitje dat ik in de eerste kilometer nog over me heen kreeg. Toch maar even schuilen onder het grote afdak bij De Carlton Tuincentrum, om niet te nat te worden als ik nog een flinke tocht voor de boeg heb. Buienradar was weer voor geen kilometer te vertrouwen…

Ik vervolgde mijn weg via de Galgeweg, Middel Broekweg (het kruispunt is bijna weer open) en via de Wollebrand fietste ik door de natuur over een verlaten fietspad richting Den Hoorn. Zag ik daar in de verte nou een zonnetje doorbreken? Dat beloofde wat. Maar eerst nog wat druppeltjes, die eigenlijk al verdampt waren toen ze m’n jasje raakten.

Het zonnetje scheen heel waterig over Druivenkwekerij Nieuw Tuinzight toen ik bij Hilde en Arnold Jansen aan kwam. Ze hebben nog een week of twee druiven, dus met drie bakjes gevuld weer even een week van profiteren. Of een dag, als het aan m’n druivenveelvraatje ligt. Ik moet ze echt verstoppen om er ook nog van te kunnen smikkelen.

Hilde praatte weer honderduit met haar klanten en Arnold legde de kweeperen achter in kistjes. Een inmiddels voor mij gewoon geworden Westlands tafereeltje, maar elke keer weer bijzonder. Ik kreeg een potje kweeperengelei van Hilde kado en kocht nog een fles druivensap uit het superleuke winkeltje met potjes jam en flesjes sap.

Toen ik met m’n druivenbuit weer terug de laan af fietste, zag ik dat de nat geworden vlag van Druivenkwekerij Nieuw Tuinzight aan de kade van Zweth zich ook beschermd had tegen de hagel, door vastgeplakt aan de paal te gaan zitten. Dat kon ik als ‘perfectionista’ natuurlijk niet zo laten. Een klein draaitje aan de paal en hij wapperde weer vrolijk.

Oei de vlag liet tegenwind zien op het vervolg van m’n route door de Zwethzone richting ‘t Woudt. Volgende doel was De Lier en er zijn meerdere wegen die naar Rome… ehh… De Lier leiden en allemaal met tegenwind. Dus ik koos voor het stiltegebied, stil op de pad was het toch al. Via een stukje drukke Woudseweg (daar is niet aan te ontkomen) kwam ik weer tussen de kassen. Op de Blaker kocht ik op nummer 16 een rode kool en een zakje krootjes. De grote krop andijvie liet ik dit keer liggen, daar kun je wel 4 keer van eten en die andijvie was ik even zat geworden.

Op nummer 18 bij Kwekerij Berkhoudt kocht ik een zak rode blokpaprika’s en een losse groene. Dit stalletje sluit na 31 oktober dus dan weten jullie dat.
Ik vroeg me af of ik de Blaker eigenlijk helemaal af kon fietsen en waar ik dan uit zou komen. Dus even checken op Google maps. O nee, m’n fietstochtregistreerapp had me al vanaf Nieuw Tuinzight niet meer gevolgd! Dus weer aanzetten maar dan krijg je dus een rechte streep en geen km’s erbij. Ik heb dus zeker wel 5 km meer gefietst dan te zien is.

Ik kon inderdaad over een fietspaadje langs de Lee fietsen en kwam ineens achter m’n oude werkplek uit. ‘Vroegah in die goeie auwe tijd’ heb ik in het gebouw bij de rotonde met de paprimaatjes gewerkt bij een ICT-bedrijf, voordat ik in 2005 mijn massagepraktijk startte. Leuk om dat weer eens te zien. Even een fotootje vanaf het bruggetje en weer verder naar het centrum van De Lier.

Volgende doel was ZWAARD, slagerij & traiteur aan de Hoofdstraat. Ik was hier nog nooit geweest maar had vernomen dat ze hier zelf de rookworsten maken en had die nog nodig voor de spruitjesstamppot. Ook nam ik vroeger (lang geleden toen ik nog weleens in de supermarkt kwam) regelmatig het shoarmapakket van Zwaard mee bij de appie in Naaldwijk. Nu dus rechtstreeks van de beroemde slager himself.
En, Fietsen voor m’n eten gaat nog meer samen doen met ZWAARD, slagerij & traiteur. Wat, dat horen jullie zeer binnenkort. Dat het leuk wordt, is nu al een feit….

Ik fietste door naar de Oudecampsweg 29 om bij Sylvia van Santé Hollandte kijken of ze nog iets lekkers te proeven had. En wie kwam daar ineens aanrijden? Fan-van-deze-show-vanaf-het-eerste-uur-en-leverancier-van-het-grootste-deel-van-de-adressen-op-de-regiokaart Ilze. Ik dacht om wat te proeven en kopen bij Sylvia, maar het begon me te dagen dat deze dames veel meer aan het bekokstoven waren. Iets dat met fietsen, eten, vooral eten en ook kerst te maken heeft. Het lukte me om Sylvia uit te horen en ik kan jullie vertellen: het wordt leuker dan leuk.

Wat een spanning hè al die op handen zijnde verrassingen. Houd deze groep dus de komende tijd nog maar wat beter in de gaten, zet je meldingen, toeters en bellen maar weer aan (die je waarschijnlijk uit had gezet vanwege die overlading aan tips en fietsverslagen die hier tegenwoordig voorbij komen).
En wat voor ons ook een verrassing was, was het filmpje van Michel Romijn-Oosterbaan, ‘Koken met papa’. Sylvia, Ilze en ik keken dit live-maar-niet-echt-live filmpje gedrieën en maakten dit memorabele moment dus samen mee. Heb je het al gezien? Echt ff kijken op Familie-Romijn.nl.

Ik proefde bij Sylvia nog een 3-kazentaartje van Karen Kruijdenberg van Aubainmarie Catering, apart lekker! En kocht een 5-literpak appelperensap en een 10-literpak Aquadraat water. Sylvia was maar wat blij met de lege potjes en flesjes dus fietstas leeg, fietstas weer vol.
Met 3 kilo druiven aan m’n stuur, 5 kilo sap in een fietstas en 10 liter water op m’n bagagedrager zwalkte ik verder over de Oudecampsweg onder de A20 door naar de Maasdijk.

Even naar Bakkerij Vreugdenhil, waar ik ging voor uienkruiers voor m’n lief, maar ze niet meer vond. De winkel ging bijna sluiten, dat krijg je als je zo lang blijft kletsen. Ik nam speltcrackers, knäckebröd en eierkoeken mee en kwam bij buitenkomst een wel heel jonge fietsen-voor-zijn-eten klant van de bakkerij tegen. Zie op de foto zijn fiets geparkeerd staan naast de mijne.

Ik fietste in een keer naar huis vanaf Maasdijk.
Nog wel even in de kast van Francien van Haften aan de Alsemgeestlaan kijken, die was open. Ik nam er een potje watermeloenmoes mee. Klinkt lekker, weet nog niet zo goed wat ik ermee kan…

Toen ik rond 15:30 thuis kwam en m’n buit opgeruimd had, besloten we om maar meteen aan het shoarmapakket van Zwaard aan te vallen. Eerst een lekkere salade erbij maken. Ik had nog ijsbergsla van Boer Pait, komkommer en rode ui van Stichting Zorgkwekerij Mil Maasdijk, courgette-paprika van de Zorgboerderij de Strenkhaarshoeve (Salland), tomaatjes van Roel De Bakker Westland en radijsjes van Boeregoed. Groene paprika van Irene Berkhoudt erdoor. Maar ik had deze week ook nog bruine bonen over en stukjes snijboon. Dat is koud ook gewoon lekker door een salade. Eieren van Op Hodenpijl gekookt erdoor, Ton’s cocktailsaus van de Biefit en olijfolie van Kaasmeester Richard erdoor en de salade was bijzonder lekker. Natuurlijk veel teveel gemaakt dus ik weet al wat mijn lunch vandaag wordt. Hier wordt niks onnodig verspild.

Het was dus weer een dag vol onverwachte verrassingen (anders zouden het geen verrassingen zijn) en heerlijke fietskilometers, meer dan geregistreerd en met minimale nattigheid.

Wie van jullie ga ik straks wel tegen komen op de fiets, ook als het er minder lekker uitziet dan het is?
Nieuwsgierig…

‍♀️ ☀️