“Het heeft niet zo mogen zijn. Helaas geen prijs, maar wel een mooie samenwerking binnen de club van Fietsen voor m’n eten – Westland.”
Het zijn mooie woorden van Aad van Meurs, ploegbaas van het stalletjesinvoerclubje van Fietsen voor m’n eten. Hij schreef een blog over zijn ervaringen met de uitslag van de Tour de Force Innovatieprijs.
En zie onze teleurstelling op onderstaande foto…
Lees ook de andere blogs van Aad over de Tour de Force Innovatieprijs:
Consumentenplatform Fietsen voor m’n eten heeft op 3 september naast de Tour de Force Innovatieprijs 2020 gegrepen. Na een zinderend spannende stemronde tijdens het Nationaal Fietscongres ging het initiatief ‘Iedereen Fietst Fryslân’ er met de prijs vandoor.
De innovatieprijs is een verkiezing voor fietsinitiatieven, ideeën en producten om het fietsen te stimuleren of het fietsgebruik en fietsverkeer makkelijker en veiliger te maken. Tijdens het online Nationaal Fietscongres werd een onlangs opgenomen promotiefilmpje getoond, waarna door de bezoekers op een van de 3 genomineerden gestemd kon worden. Na de stemronde werd de winnaar tijdens het congres bekend gemaakt.
Initiatiefnemer Marja van der Ende van Fietsen voor m’n eten is uiteraard teleurgesteld dat er geen geldprijs gewonnen is, maar de kracht om door te gaan is onverminderd sterk. “Met deze prijs hadden we veel wensen die we hebben om het platform en onze website verder te ontwikkelen, snel kunnen uitvoeren. Nu gaan we weer op fietstocht naar andere bronnen om onze spaarpot te vullen. Wij vertrouwen erop dat de nominatie en het promotiefilmpje ons hierbij verder zal helpen. De inzet van onze vrijwilligers tijdens de voorbereidingen naar deze verkiezing toe, is al meer dan goud waard!”, aldus Marja.
Fietsen voor m’n eten is een informatiebron voor fietsers die hun dagelijkse eten bij elkaar willen sprokkelen bij stalletjes langs de weg, boerderijen, kwekerijen en kleine winkeliers. Het platform groeit hard en heeft inmiddels vijftien actieve regio’s, verspreid door Nederland. Het initiatief streeft naar landelijke dekking, met regionale kracht door een lokale inwoner als fietsende voorbeeld en zoekt daarom meer voorfietsers die hun regio willen activeren. Deze voorfietsers zetten zich in om hun streek in kaart te brengen en anderen te motiveren om vaker de fiets te pakken voor de boodschappen, zoveel mogelijk rechtstreeks van de bron waar het geproduceerd wordt. Het platform draait volledig op vrijwilligers en vrijwillige sponsorbijdragen vanuit consumenten, voedselproducenten en maatschappelijke organisaties.
Meer informatie over Fietsen voor m’n eten is te vinden op www.fietsenvoormijneten.nl. Aanmelden als voorfietser kan via www.fietsenvoormijneten.nl/landelijk. Meer informatie over sponsoring is te vinden op www.fietsenvoormijneten.nl/sponsoring.
Lees ook de blog van Aad van Meurs: Fietsen voor m’n eten valt buiten de prijzen (slot)
Vandaag is de dag… vanmiddag weten we of we met Fietsen voor m’n eten de prijs hebben gewonnen.
Wat ben ik trots op al die vrijwilligers die zich dag (en nacht) inzetten om dit platform te helpen groeien en ontwikkelen!
In het mediabericht van de WOS over onze nominatie stond als titel “Marja in de race voor…”, maar daar heb ik meteen protest op aangetekend. Want ik doe dit al sinds de start in 2017 niet meer alleen.
Ik kreeg direct hulp van de vele likers, delers, meefietsers en fans van deze fijne groep. De aanbieders van ons eten die zichzelf laten zien met leuke stukkies, met verhalen over het reilen en zeilen van hun kwekerij of boerderij of winkel.
Toen de vrijwilligers die zich inzetten bij beurzen en streekmarkten. En de voorfietsers in de andere regio’s. Het stalletjesinvoerderclubje met ploegbaas Aad van Meurs die een onuitputtelijke energie heeft om de regiokaarten met tips gevuld te krijgen. Ik denk aan de samenwerkingspartners als Bezoek Westland, PUUUR Midden-Delfland en Slow Food Rotterdam, die de soepfietstochten helpen promoten. Aan Kr8vanraalte en Proef de Krimpenerwaard die hebben geholpen de website te realiseren zoals deze nu is. Aan de vele sponsoren die ons met kleine en grotere sponsorbijdragen gesteund hebben. Aan nieuwe samenwerkingen zoals met Kwartier Zorg & Welzijn, KrachtigBuiten, VVV Moerdijk en ZLTO Moerdijk, De Weiden coaching en begeleiding, Farming Biz , Building on Events en Groen Arnhem. Aan Glenn Windhouwer van Doser Design en Oscar Holterman van RICT, die achter de schermen zorgen dat de website www.fietsenvoormijneten.nl voor jullie blijft functioneren.
Aan de promofietsers, bordjesmakers en het team van Belevingstuin de Bosroos – ’s Heeren Loo en Acquire publishing, die aan onderstaand filmpje meewerkten. En in het bijzonder denk ik vandaag ook aan Bram de Rijke, die ons nu bijna een jaar geleden is ontvallen en die in de maanden voor zijn overlijden nog zoveel plezier beleefde aan het invoeren van 400 stalletjespagina’s, aan het zelf fietsen voor z’n eten en de verslaglegging daarvan.
Op zo’n dag als vandaag komen die mijlpalen en bijzondere mensen en momenten weer onder mijn aandacht.
De erkenning van de jury in deze verkiezing was precies wat ik hoopte dat ze in dit initiatief zouden zien:
“Mooi origineel initiatief ‘van onderaf’ met veel positieve kanten. Lokaal begonnen en inmiddels verschillende regio’s en landelijke potentie / groei. Consumentenplatform door vrijwilligers. Ondersteunt ‘fietsen als brede mobiliteitsvorm’. Mooie verbinding met lokale ondernemers. TdF bijdrage kan helpen bij ‘professionaliseringsslag’. Sympathiek initiatief, past helemaal in deze tijd van lokaal eten, gezondheid en tegengaan van eenzaamheid. Snel uitvoerbaar en goed reproduceerbaar (waar de TdF prijs een bijdrage aan kan leveren).”
Nu is het aan de stemmers die zich vanmiddag in de online omgeving van het Nationaal Fietscongres begeven. Mensen van wie ik nog niet weet wie ze zijn en van wie ik geen idee heb voor welke genomineerde hun hart open gaat om op die stemknop te drukken. Het promofilmpje heeft de afgelopen dagen over de sociale media rondgefietst dus laten we hopen dat het geholpen heeft.
Rond 16:45 krijgen we het verlossende antwoord, als ik via een online verbinding in het congres op beeld zichtbaar gemaakt word, met de steun van de vrijwilligers achter me in een zelfgebouwde soort ‘Studio FvmE’. Gezien de omstandigheden waarin we leven kan ik deze lieve mensen niet in mijn woonkamer uitnodigen om samen te juichen en elkaar te omhelzen mocht die grote cheque virtueel aan ons overhandigd worden, dus dan weer een creatieve oplossing (met dank aan Audrey Kühn-Vaas).
Duimen jullie nog even met ons mee dat de stemmers van dit congres een warm hart hebben voor Fietsen voor m’n eten?
Weken van voorbereidingen vielen gisteren op hun plek. Voor wie nog denkt dat Fietsen voor m’n eten alleen een Facebookgroep met tips is, weet de helft nog niet. Deze groep is een avontuur, voor mij een avontuur dat morgen op de dag nauwkeurig al drie jaar duurt. Een groep die mijn leven en leefstijl compleet veranderd heeft. En op een manier die ik van tevoren nooit had durven dromen, kunnen voorzien of gepland had.
Voor de nieuwe smartphone-kijkbuiskinderen die zich onlangs hebben aangesloten, even een recente update. In juni meldde ik ons inmiddels tot consumentenplatform uitgegroeid fietsclubje na een tip van voorfietser Arike Mijnlieff van Fietsen voor m’n eten – Proef de Krimpenerwaard aan bij de Tour de Force Innovatieprijs 2020, een verkiezing van fietsinitiatieven, ideeën en producten die het fietsplezier vergroten. Nou, was zeker van toepassing, want op 28 augustus ontving ik de verlossende mail: we zijn genomineerd! Met een juryrapport van juryleden uit o.a. de Fietsersbond en de ANWB waar ik een vreugdesprongetje van maakte op zak, gingen we nadenken over de volgende stap.
Want wat hoort er bij een volgende ronde: een heus professioneel promotiefilmpje om in slechts 30 seconden in beeld en geluid te brengen waar wij voor staan. En zoals je aan mijn fietsverslagen kunt merken: ik ben er een van veel stof. Dus hulp om het verhaal compacter te maken, was nodig. De eerste die met een idee kwam, was voorfietser Petra Wevers van Fietsen voor m’n eten – West-Brabant / ’n Bietje Gezond en Fietsen voor m’n eten – Goeree-Overflakkee / ’n Bietje Gezond. Uit haar netwerk kwam het idee om een paal te maken met bewegwijzeringsbordjes naar de verschillende groepen verspreid door heel Nederland, die zich inmiddels al hebben aangesloten bij ons platform.
Dan is het ook wel handig om een appgroepje te vormen van mensen die kunnen meedenken en meedoen. En zo werd het pitchfillmpje ideeënclubje geboren. De voorfietsers gingen aan de slag met hun eigen bordje met streeknaam en zo stroomden de foto’s van knutselende mensen en drogende bordjes binnen. Ondertussen fietste ik naar de mooiste locatie die je je kunt voorstellen om op beeld rond een paal met bordjes te fietsen: Belevingstuin de Bosroos – ’s Heeren Loo. Het bleek ook de ideale plek om de paal zelf te laten maken, want begeleiders van Het Westerhonk – ’s Heeren Loo Theo en Iris Beekman kwamen met allerlei ideeën. En dé boomstam die het moest gaan worden.
Naast CEO van Fietsen voor m’n eten, ben ik natuurlijk voorfietser van deze Westland-groep. Ik fietste naar Houthandel van der Marel voor een plank onverkoopbaar hout en ik kreeg er twee mee, waarvoor dank aan Dennis van der Marel. M’n lief maakte er een punt aan bij zijn vriend van SilvioBouw, dus Audrey Kühn-Vaas en ik konden gaan peinzen over de afstand tussen de letters en de uitstraling van het Westland-bordje. Dat spatte onze hersenpan die avond bijna uit elkaar, dus Audrey ging thuis verder knutselen.
Astrid van Rijn wierp zich op om het tweede bordje te verfraaien. Ondertussen had Audrey er al snel een prachtig krijtbord van gemaakt en kwam ze deze trots brengen. En van Iris kreeg ik een foto van de paal, ingenieus demontabel in elkaar gezet door Theo. Een voor een stroomden de foto’s van de bordjes van de verschillende regio’s binnen. Van strak tot sierlijk, met en zonder tierelantijntjes, Sytse Wijnja van Fietsen voor m’n eten – Noordoost-Groningen, Ria Olde Rechterschot, Martijn en Katja Werlich – van Ulft van Noaberhaptrap / Fietsen voor m’n eten – Salland, Stacy van Eerden van Fietsen voor m’n eten – Westfriesland, bovengenoemde Petra Wevers en Arike Mijnlieff, Diana Bolle Van Egmond van Fietsen voor m’n eten – Oostland en Miranda van de Wouw van Fietsen voor m’n eten – Noordoost-Brabant deden hun uiterste best een mooie plek op de paal te krijgen.
Toen dacht ik: er moet ook het logo van Fietsen voor m’n eten op komen natuurlijk. En aan wie kun je dat beter vragen dan aan Inge Pellikaan die ook het bord van Eetvanpait heeft geregeld. Het werd een mooie sticker want het logo is nogal ingewikkeld om te printen op hout en ik kon hem al snel ophalen bij Sam Benji op haar werk bij de KARWEI De Lier. Mooi meteen wat oogjes en haakjes meenemen om de bordjes mee aan de paal te bevestigen.
En toen ik zo op de fiets zat, kreeg ik de ene na de andere brainwave in die grote grijze snelkookpan, die we hoofd noemen. Hoe vertel je kort in 30 seconden (of eigenlijk nog minder tijd) wie we zijn en waar we voor staan, of beter gezegd fietsen? De losse woorden werden opeens een mooi recept voor dit snelkookgerecht, die ik vrijdag moest inspreken voor de voice-over van het filmpje.
Astrid was inmiddels samen met haar moeder aan de slag gegaan om die tweede plank te voorzien van groente, fruit, zuivel en vlees. Het werd een prachtig kunstwerk dat een mooie plek op de paal moest gaan krijgen. Astrid en ik spraken afgelopen donderdag af om de eerste bordjes die we al hadden aan de paal te hangen. De Vers-Express werd pakezel en met de bordjes achter me en zelfs tussen mijn benen manouvreerde ik m’n trouwe fiets naar de Bosroos. Astrid nam nog een lakspray mee om de meest kwetsbare bordjes een extra bescherming te geven en zo gingen we samen met Theo aan de slag om de paal te behangen. Ze hadden ook een mooi sponsorbordje gemaakt met brandtechniek, die een vaste plek op de voet van de paal kreeg. De proefopstelling beloofde al wat.
Voor drie mensen die van ver kwamen, hadden we nog fietsen nodig. De Bosroosfiets werd er een en ik keek m’n lief en m’n ma (via videobellen) even lief aan en toen waren die ook zo geregeld. Dus vrijdagochtend eerst even de fiets van m’n pa met de kleurrijke fietstas van m’n ma behangen en uit hun schuurtje ophalen. Miranda en Jacoline Peek-Hamoen van Farming Biz, die helemaal uit Brabant waren gekomen, stonden nog even vast in het verkeer, dus Audrey ving hen op in mijn tuin zodat ik alvast naar Monster kon fietsen.
De voorfietsers en meefietsers verzamelden zich bij De Bosroos. Sanne Romijn-Oosterbaan, Coriza Hoogendonk, Ilze Inb Inb, Ria Hogervorst-Smit, Audrey, Aad, Ria Olde Rechterschot en haar vriendin Gerda, Astrid en haar lief Onno, Arike, Miranda en Jacoline, fietsten allemaal mee op beeld. De laatste bordjes die Ria van de Noaberhaptrap, Arike uit Krimpenerwaard en Miranda van NO-Brabant hadden meegenomen, werden snel nog op de paal bevestigd voordat de cameraploeg eraan kwam. Twee jonge gasten met de benodigde technische apparatuur en een auto meldden zich om de beelden te schieten en we gingen op zoek naar de meest geschikte plek om dit te doen. Voorwaarden waren: een mooie splitsing, goede belichting, rust en zo min mogelijk overlast voor de cliënten van Het Westerhonk. De paal werd gedemonteerd en met de kruiwagen naar de plek gereden en de fietsen ook
Cameraman Twan regisseerde de boel en Aad en ik moesten om het hoekje wachten, op signaal gaan fietsen achter de auto aan en zo sloten steeds meer Westlandse fietsers zich achter ons aan. Zoals deze groep steeds groter is geworden, zo laten we dat op beeld ook zien. Vervolgens krioelden de fietsers zich om de paal met bordjes heen, om te laten zien hoe dit platform zich over Nederland verspreidt.
En dat we hier met een dreamteam te maken hadden, werd wel duidelijk aan het feit dat de ’takes’ er in twee, hooguit drie keer al op stonden. De cameramannen waren hier ook zeer content mee en in korte tijd kon de paal weer gedemonteerd worden om in de vierwieler van Aad door hem netjes bij mij thuis afgeleverd te worden. Ik mocht nog even de laatste oproep voor stemmers bij de Bosroos-stalletjeskar en de voice-over tekst inspreken en na nog een beetje inkorten en synoniemen gebruiken, stonden ook deze er in twee pogingen perfect op.
En nu dus afwachten… wachten op de montagekunsten van cameraman Twan. De componeerkwaliteiten van Aikidoschool Niek Zandee, die naast zijn aikidoschool ook als componist werkzaam is en na het lezen van een nieuwsbericht over onze nominatie in de krant aanbood om het muziekje te maken. Wachten op het eindresultaat… en natuurlijk op wat dit profi promofilmpje voor effect zal hebben op de stemmers.
Het zit namelijk zo dat alleen de deelnemers van het Nationaal Fietscongres op 3 september op ons kunnen stemmen. Het wordt een volledige online congres waar de filmpjes van de drie genomineerden de hele duur van het congres bekeken kunnen worden. Dat wordt dus een paar uur billenknijpend achter de laptop zitten die dag…
Na alle drukdoenerij bij de Bosroos dronken Miranda, Jacoline, Audrey en ik nog een limonade die Iris had klaargezet en we maakten plannen om nog even naar het strand te gaan. En eerst te shoppen bij Iris, die maar wat graag de bospeen uit de grond trok voor de dames. De fietsen weer naar ‘s-Gravenzande en de bikini’s en badpakken uit de kast en in de tas.
We lunchten een heerlijke tosti zalm (nog nooit gegeten) bij Beachclub Breez en praatten nog wat na. Ik had me meteen voorbereid op een middagje kitesurfen, mijn andere passie. De wind was flink en de zee vlak, dus dat werd genieten zo, om mijn hoofd leeg te maken na een zo intensieve hersenkraak periode. Miranda en Jacoline maakten nog plannen om Maasland te bezoeken, nu ze toch hier waren. Zo te zien aan het livefilmpje in Miranda’s groep, hebben ze nog een leuk avontuur beleefd bij Boerin in Midden Delfland, Jacqueline Van Staalduinen Verkade.
En zij fietsten nog lang en gelukkig… hopelijk binnenkort een mooi stimuleringsbedrag van € 10.000 rijker…
♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️
Weer een prachtig verhaal van Ploegbaas en Promofietser Aad van Meurs die een blog schreef over onze avonturen voor het opnemen van het promotiefilmpje voor de Tour de Force Innovatieprijs 2020.
Ploegbaas en Promofietser Aad van Meurs schreef een mooie blog over de voorbereidingen voor het promotiefilmpje voor de Tour de Force Innovatieprijs.
