Categorie: Uittrapje

Iedere zaterdag bellen de Dj’s van het radioprogramma Enthousiasper door de  samenwerking met Fietsen voor mijn Eten met een lokale ondernemer om wat extra aandacht aan hen te besteden tijdens deze moeilijke coronaperiode. Deze week kwam daar verandering in omdat er twee vrolijke studentes van de Hogeschool Utrecht aan de telefoon hingen!

Nina en Julia volgen een minor aan de Hogeschool van Utrecht die gaat over de leefbare stad en speciaal daarvanuit krijgen ze van de school development goals waar ze zich op moeten richten. De dames zijn voor dit project in een interdisciplinair team aan de slag te gaan met een praktijk vraagstuk en daar is een bedrijfsuitje uit voort gekomen.

Dit is een fietsroute “Tour de Boer” langs drie platteland winkels waarbij een spel gespeeld wordt en de deelnemers quizvragen voorgeschoteld krijgen die betrekking hebben op duurzaamheid maar ook de producten waar je mee in aanraking komt. De route begint op Fort ’t Hemeltje om via boerderij Nieuw Slagmaat en de Veldkeuken bij kersenboomgaard de Knapschinkel uit te komen.

Lees het hele artikel en luister naar het radio interview op Houten FM

Binnenkort wordt het bedrijfsuitje actief, heeft u nu al interesse? Stuur een mail naar krommerijnstreek@fietsenvoormijneten.nl

Terwijl de zon bijna opkomt, is de zin om te schrijven weer terug. Het is weer tijd voor de kampeertrip samen met m’n lief. Net als vorig jaar had ik een roadtrip door NL willen maken, naar de nieuwe Fietsen voor m’n eten regio’s die gestart zijn, maar een kapotte auto die we een maand moesten missen, gooide roet in dat heerlijke lokale eten.

Maandag kwamen we aan op een camping met een prachtig uitzicht over de Kagerplas. We troffen het met het weer en settelden ons op een plek langs het water. Ik had nog wat laatste etenswaren van thuis meegenomen, dus het werd Pasta di Marja, van uien en knoflook van Eetvanpait, gehakt van Delflandse Vleesmeesters, paprika en tomaten van Boeregoed, spaghetti van Keurslager Poleij en bouillonblokje en tomatenpuree van de Biefit Gezondheidswinkel. We aten pas rond 21:00 omdat we zoveel te rommelen hadden om alles weer op z’n plek te krijgen, maar smulden er heerlijk van en

genoten

van de prachtige zonsondergang.

Donderdag was ik al vroeg wakker. Ik wilde ook de zonsopkomst bewonderen en trok de hardloopschoenen aan. Net buiten de camping ontdekte ik al de eerste boerderijwinkel Weidegeluk, die donderdag tot zaterdag open is, dus even geduld. De zonsopkomst was spectaculair en ik rende een leuke 4 km naar Oud-Ade heen en weer. Onderweg op Leidseweg 30 een leuk jamstalletje gespot met zo gezegd ‘100% Oud-Ade Damn good jam’. Maar geen geld bij me en nog jam genoeg. De tip meteen doorgegeven via het tipsformulier op de website. Ploegbaas Aad van Meurs heeft hem er inmiddels al eigenhandig opgezet, bedankt!

Dat is toch wel het ultieme voordeel van onze website: ik kan de tips zo van onze eigen kaarten halen. Ik had dus gezien dat er op 4 km fietsen een landwinkel was, Landwinkel Castelijn. Nadat ik even de eendjes gedag had gezegd in het frisse water van de Kaag en we ons eerste ontbijtje in de ochtendzon

genoten

, stapten we op de fiets naar Rijpwetering. Ik kocht er vlees, boer’n boter en kruidenboter, rode honingkruidenwijn, wat fruit en groente.

Na een dagje shoppen en terrassie pakken in Leiden (op de fiets want lekker dichtbij) aten we de Duitse biefstukken van de landwinkel met broccoli van Boeregoed en gebakken aardappeltjes van Poleij. Mayonaise van de Biefit erbij.
Woensdag weer een mooie zonnige dag voor de boeg. We besloten te gaan skaten wat later ook skaten voor ons eten bleek te worden. We hadden een leuke route rond het Braassemermeer gevonden en reden met de vierwieler naar Roelofarendsveen. Daar vertrokken we met een klein fietspontje naar de overkant en zo gingen we het meer rond. We kwamen plaatsnamen tegen die we nog nooit hadden gezien en zo kwamen we ook langs Palingrokerij Van Veen. Na een uitgebreid relaas over de regelgeving in de palingvisserij en hoe deze familie al vijf generaties palingvissers voortbrengt, legden we de laatste kilometer af naar de auto.
Voor het brood bij de paling zochten we een bakker in de buurt en we kwamen in het kleine centrum van Roelofarendsveen wat leuke kleine winkeliers tegen: Bakker van Maanen Roelofarendsveen, Keurslagerij Van der Meer en De KaasWereld werden bezocht voor brood, vlees en kaas. Nu hebben we op onze camping toch een luxe van jewelste want elke avond komt al luid toeterend Uw Melkboer voorbij met een groot assortiment zuivel, groente en fruit. Ik kocht er nog een krop sla en slasaus voor de salade bij de ribeye. M’n lief is ook Grillmaster dus die maakte het vlees klaar, terwijl ik me op de salade stortte.
Gisteren was qua weer even een mindere dag, dus woensdagavond hadden we besloten toch de luifeltent maar op te zetten. Wat was ik blij met die beslissing! We maakten er een dagje relaxen van en de fietsen bleven onder de hoes tot het einde van de middag. Ik had nog wat kampeerspullen nodig en m’n lief en ik steunen ook graag de horeca, dus we reden naar Leiderdorp naar Brasserie Meelfabriek Zijlstroom om te lunchen. Daar hadden ze ook een hoekje ‘Voor Thuis’, een klein winkeltje met huisgemaakte producten. Ik nam er granola mee. Omdat we besloten hadden om de rest van de paling ‘s avonds als visschotel te eten en er nog meer vis bij te halen, bestelde ik de huisgerookte zalm to-go. Het werd met alle liefde gevacumeerd.
Na het bezoek aan de kampeerwinkel reden we door naar Nieuw-Vennep om een visspecialist te bezoeken die we gevonden hadden op internet. We ontdekten in het winkelcentrum een mooi rijtje kleine ondernemers waar we inkopen deden: Versmarkt De Vennep, Bakkerij van Leeuwen en Visspecialist Marc. Er waren ook nog een slager en poelier, waarvan de adressen ook op een tipsformulier belandden. Zo krijgen we een goed gevulde kaart op de website.
Terug bij de camping kon ik eindelijk naar Weidegeluk, die was open. Dus even 500 meter met de Vers-Express naar het winkeltje. Heerlijke kazen en een bordje met boerenijs straalden me tegemoet. Ik nam een stuk jonge kaas mee en twee hazelnootijsjes en vertelde over ons platform. De boerin had al van ons gehoord en zo was ze al op de kaart beland! Als bedankje kreeg ik nog een fles verse melk mee.
Het werd een uitgebreide visschotel met de zalm van Zijlstroom, paling van Van Veen, garnalen en cocktailsaus van Marc en makreel van de viskar in Roelofarendsveen waar ik geen gegevens van heb genoteerd. Brood van Van Leeuwen erbij en roomboter van Casteleijn. Een mooi rondje kleine zelfstandigen die we graag sponsoren door hun heerlijke verse lokale producten te kopen.
Na een regenachtige dag toch nog een mooie zonsondergang en een mooie afsluiting van een relaxte dag.
Er is hier ook een BoerenKaas fietsroute langs alle kaasboerderijen in de streek, samengesteld door Kaag en Braassem Promotie. Eens kijken of m’n lief daarvoor te porren is vandaag, op onze laatste dag hier.
Zaterdag vertrekken we weer naar een andere bestemming, naar waar deze gekte 4 jaar geleden allemaal begon…
🇳🇱🥳🚴🏼‍♀️🚴🏻🏕

De sleurhut weer in de opslag, de eerste Westlandse kilometertjes weer gereden….

Gisterochtend ontbeet ik nog bij Camping De Koekoek Tienhoven met een schaaltje yoghurt van IJsboerderij Middelbroeck, aardbeien van Fruitbedrijf Van der Ham, blauwe bessen van Plattelandswinkel de Boomgaard en de walnoten van de Lekdijk in Tienhoven.

Daarna opruimen, schoonmaken, fiets opladen en de caravan weer aanhaken. En afscheid nemen van al die fruitboomgaarden daar in de Alblasserwaard en Vijfheerenlanden. Een gebied waar ik zeker weer terug ga keren, want er is zoveel te zien en bij elkaar te sprokkelen op de fiets!

Thuis aangekomen na het uitladen van de spullen direct op de fiets naar Winkelcentrum ‘s-Gravenzande om bij Banketbakkerij Arjen Van Aalst, Keurslager Poleij en Meesterbakker Roodenrijs voor wat eierkoeken, vlees en brood. Toen naar
Kaasmeester Richard voor een stukje brie. Die cremeux de Bourgogne was toen zo snel op en ook door mijn oproep, dat Richard besloot om hem weer te bestellen. Dinsdag is er weer een voorraadje voor de liefhebbers.
Nog even langs Slijterij wijnhandel Madeira en Freshbo groente en fruit voor iedereen voor wat gin en sinaasappels voor m’n lief en toen was de buit compleet.

Vandaag heb ik ook onverwachts nog een buit gescoord. Ik ging eigenlijk zonder geldtasje op de fiets om in Het Staelduinse Bos een ochtendwandeling te gaan maken. Op de Alsemgeestlaan kwam ik dat leuke druivenstalletje weer tegen en ze hadden nog steeds druiven!
Ik had nog wel een briefje van 5 dus een bordje en een bakje gingen in de tas.

Toen ik heerlijk bijna 5 km gewandeld had, fietste ik terug naar huis. Nog onderweg dacht ik: zouden er soeptomaten liggen bij de Zijdijk / hoek Maasdijk? En ja hoor, het stalletje stond er.
Een mooi verhaal van ‘opa Gerrit’ die de tomaten verkoopt hing in het stalletje.

Een immens grote zak verdween in de fietstas en op het laatste stukje onderweg bedacht ik wat ik er allemaal van ga maken: soep, saus, ….
Maar als ik dat allemaal ga maken, moet eerst mijn vriezer wat leger gegeten worden. Dus meteen een stevig tomatensoepje opgewarmd, met nog wat desembrood van Roodenrijs, boerenboter van Kaas- en Zuivelboerderij Kuiper / Cheese- and Dairyfarm Kuiper en tapenade van Keurslagerij Muilwijk.

Nog een fijne zondag allemaal!

‍♀️

Het is vandaag wereldvoedseldag, dus ik dacht: ik ga de wereld hier in Alblasserwaard maar weer eens verkennen op voedselgebied. Gisteren heb ik de hele dag heerlijk in de sleurhut gezeten, om weer een stukje in mijn boek te schrijven en wat nieuwe voorfietsers te bellen. Wel heerlijk voedsel tot me genomen, getuige de foto’s. Ontbijtje: yoghurt van IJsboerderij Middelbroeck, aardbeien van Fruitbedrijf Van der Ham, muesli van de Biefit Gezondheidswinkel en walnoten van de Lekdijk hier in Tienhoven aan de Lek. Zie je ook hoe zo’n hele walnoot op je hersenen lijkt? Het schrijven ging daarom ook als een speer nadat ik die gegeten had. 

‘s Middags lunchte ik met de witlof van Fruitbedrijf Van der Ham, eieren van Aron & Hanna’s kraam hier aan de Lekdijk en de forel van Forellenvisvijver Zederik erin. Beetje mayonaise Van Ton en olijfolie, beide gekocht bij Landwinkel Pek. Na een middagje lekker doorwerken was het alweer tijd voor het avondeten, dat bestond uit linzenpasta, tomatenpuree, bouillonblokje en basilicum van de Biefit, paprika en uien van Kleine Achterweg 7 in Naaldwijk, knoflook van Boer Pait Peter Hoogendonk, gehakt van Vleesboerderij Barten en rode wijn van Domein Oosteind. Glaasje wijn erbij en smullen maar.

En vanochtend, op die wereldvoedseldag, denk ik aan hoe gelukkig ik ben dat ik hier mag zijn. Aan al die mooie momenten die ik heb mogen beleven en die ik hopelijk nog veel mag beleven. De mensen die ik ontmoet heb via deze groep en daarbuiten. Neem nou Arike Mijnlieff. Precies een jaar geleden ging haar groep Fietsen voor m’n eten – Proef de Krimpenerwaard van start. Deze week vierden we dat met courgettesoep, meegebrachte salade en stoofperenstrikjes, gewoon hier in de caravan, gewoon omdat het kon.

Vandaag ontbeet ik met twee boterhammen van het desembrood van Irene’s Ambachtelijke Bakkerswinkel, twee gekookte eieren van de Lekdijk en vleeswaren en roomboter van Vleesboerderij Barten.
Ik keek wat naar de voorbij varende binnenvaartschepen en plande mijn laatste fietstochtje van mijn verblijf hier. Ik koos vandaag voor een boerderijwinkel en een zuivelboerderij. Ook wilde ik naar een verzamelplaats van kleine winkeliers, de De Graanbuurt. Dus nu eens de fietsknooppunten-app aangeslingerd om de leukere fietspaadjes te ontdekken.

Het was minder fris dan verwacht, en al gauw zweette ik m’n verschoning uit onder dat winterjasje. Maar al bij de eerste binnendoorweg merkte ik dat ik iets natter op de onderrug was dan hoorde. Pfff, m’n waterflessen niet goed dichtgedraaid en zo in m’n blauwe rugtasje gestopt. Die was dus zeiknat en m’n jas ook. Dus alles droogdeppen met een paar linnen tasjes en weer vlug verder. De koeien kwamen ook al nieuwsgierig kijken wat dat vrouwmens aan het doen was.

Een mooie route door dorpjes en polder leidde me langs bijzondere opzichtige huizen, molens, water met bruggetjes en wat stalletjes. Na 20 km kwam ik aan bij Riekjeshoeve, de eerste bestemming in het plaatsje Brandwijk. Hier vond ik de eerste en waarschijnlijk enige melktap in dit gebied, maar geen roomboter van eigen makelij. Wel een heleboel ander lekkers, ik keek mijn ogen uit in dit winkeltje. Ik nam rode kool en rundersaucijzen mee voor het avondeten en ook wat zuivel. De pindarotsjes en notenmix kon ik niet weerstaan, als ook de echte Brandwijkse zoete rode wijn.

Toen ik de Brandwijksedijk terug op fietste, was ik blij dat ik dat dikke jasje aan had. Tegenwind was het koud en guur en het zonnetje was nog niet doorgebroken. Een paar kilometer verder kwam ik bij Kaas- en Zuivelboerderij Kuiper / Cheese- and Dairyfarm Kuiper in Giessenburg. En toen ging mijn telefoon. Cameraman Rik, die maandag de mooie beelden had geregisseerd voor de documentaire, stond in de verte naar me te zwaaien. Wat waren de kansen dat ik dan toevallig daar langs kom fietsen! Dus nog even wat beelden van een kopende fietsende consument en de kaaswinkel geschoten.

En eindelijk lag het daar: het vette goud! De roomboter van eigen makelij van de zuivelboerderij waar ik was…. ik nam een kuipje mee en ook nog een honing-klaver-kaas en kipfilet. Rik ging weer verder met filmen op de boerderie en ik ging verder. Die tegenwind voelde ik best wel in de beentjes en ik moest nog zeker 20 km terug. De Graanbuurt moest dus wachten op een ander bezoek.

Even de fietsroute aanpassen en zo fietste ik ineens door Goudriaan. En prompt zie ik een leuk kraampje met zelfgemaakte sappen, jams en geschenkpakketten. Even stoppen want ik meld onderweg meteen alle tips aan via www.fietsenvoormijneten.nl/tip zodat ze op de kaart komen. Dat wekte de aandacht van de maakster van al die lekkernijen: Joke de Jong. Even kennis maken en een frambozenjam en druivensap verdwenen in de tas. Ze gaf me nog een bramendessertsaus erbij.

Voor die rode kool had ik nog kruidnagel nodig maar helaas geen winkel waar ze dat hadden. Nog een kans onderweg: Plattelandswinkel de Boomgaard, een spiksplinterhagelnieuwe winkel tegenover de Camping De Koekoek Tienhoven. Net vorige week geopend en dat was te zien. Ook weer zoveel lekkers en ik nam sla, komkommer, radijs, tomaten, en hangop met boomgaardfruit mee. En iets dat leek op walnoten, maar dan glimmend en gemaakt van een ander soort bonen, als je begrijpt wat ik bedoel… 

Gelukkig fiets ik weer lekker veel, anders zou ik tonnetje rond van de chocola naar huis rollen morgen. 43 km was het vandaag en een flinke buit rijker. En weer een paar stalletjestips voor op de regiokaarten van Alblasserwaard en Vijfheerenlanden.

Ik ging na een blanke vla met aardbeitjes en bramensaus en een warme douche snel aan de slag met rode kool koken, met de worsten en champignons erbij. Wat was dat lekker, zo’n winterse maaltijd na het fietsen.
Daarna een kopje thee als afzakkertje met twee van die glimmende walnoten erbij.

Life is good…

‍♀️

Wauw, wat een heerlijke dag heb ik gisteren hier beleefd, fietsend door de Alblasserwaard en Vijfheerenlanden.
Het begon eerst met een ontbijtje van die lekkere dikke yoghurt van IJsboerderij Middelbroeck, met walnoten die ik maandag op de Lekdijk hier om de hoek van de camping had gescoord. 10 minuten de notenkraker spelen en dan hebbie ook echt wat lekkers. Een schepje honing van Imkerij de Bijzaak erin voor dit bezige bijtje en smullen maar.

Het was nog lekker fris toen ik de Lekdijk op fietste, richting Langerak waar ik naar Landwinkel Pek wilde. Die is buiten het kersenseizoen alleen op dinsdag, vrijdag en zaterdag open.
Het duurde even voor ik er was, want om de haverklap kon ik stoppen om weer een stalletje op de kaart te zetten. Foto maken, adres opzoeken, tipsformulier op www.fietsenvoormijneten.nl/tip meteen invullen en Aad van Meurs deed de rest.

Bij Aron & Hanna’s kraam nam ik ‘eitjes van kippen met kippen met levensvreugde’ mee, zoals dat zo mooi op hun aanplakbiljet stond.
En toen ik bij de Landwinkel aankwam, stonden de eerste stalletjestips al nieuw op de kaart. Wat een teamwork met die ploegbaas!

Bij Landwinkel Pek zag ik ineens een boerderij automaat bovenaan de dijk, behorend bij de Landwinkel maar wel van maandag t/m zaterdag open. Zelfs van 7:00 tot 21:00! Dus als ik ‘s avonds nog iets nodig heb en ik daar laat achter kom, kan ik binnen tien minuten het uit de muur trekken. Top!

In het winkeltje beneden de dijk vond ik een groot assortiment mij al bekende Landwinkel-producten en een aantal producten van eigen teelt en uit deze streek. Een gesprekje met de eigenaresse leerde mij dat hun kersenseizoen helemaal tot in augustus duurde, omdat ze tien verschillende rassen telen en zo uitgedokterd hebben hoe het seizoen zo lang mogelijk kan duren. Nu hadden ze appels en peren van eigen teelt, maar die had ik al meegenomen bij De Kwikstaert van Van Kekem Fruit maandag. Ik nam toch stiekem wat te knabbelen en te snoepen mee: drop van Klepper en Klepper, chips van Hoeksche Chips, olijfolie van de Landwinkel, schapenkaas van Dool Gelukkig en Hollandse majoneis van Van Ton.

In de kleinste versnelling de Lekdijk weer op en hup naar de Broekseweg in Meerkerk. Daar kwam ik onderweg ineens Vleesboerderij Barten tegen. Eens even kijken was ze voor vleeswaren hadden voor op de broodjes die ik als lunch voor ogen had.
Ik snuffelde wat rond in de winkel, waar ook wat andere streekproducten te vinden waren. En ook heel veel van eigen makelij, zoals kaas. Het is eigenlijk een slagerij met eigen boerderij.

Ik nam er wat kaas, vleeswaren en gehakt mee en na een alleraardigst gesprek met de winkelmedewerkster gaf ze me ook nog een stukje worst. Ik voelde me als een kind in een snoepwinkel, dus er ging ook een stukje lauwwarme grillworst met kaas mee in de rugtas. O en dan die repen chocola van Frivolité uit Houten, die ik bij de kassa zag liggen. Toch maar een pure en melk variant mee voor bij de (frivoli)thee.

Bij Barten vond ik ook eindelijk de roomboter die ik zocht. Niet uit de streek maar uit Brabant. Dat is hier toch wel een lastig dingetje om boerenboter te vinden.

Onderweg naar mijn volgende bestemming zag ik in een klein stalletje een bolcourgette liggen. Altijd lekker voor courgettesoep. Bij de IJsboerderij Middelbroeck, waar ik ook die heerlijke yoghurt al van had, haalde ik nog een fles volle melk.

Volgende stop werd Irene’s Ambachtelijke Bakkerswinkel in Ameide. Die winkelnaam klonk al lekker en de stoofperenstrikjes waren niet te weerstaan. Twee harde bruine bollen erbij voor de lunch en hop het laatste stukje naar de sleurhut aan het water van de Lek, bij Camping De Koekoek Tienhoven.
De gps was me even kwijt, vandaar 2 km extra op het kaartje, die ik niet gefietst had. Het werd dus een rondje van 18 kilometer door deze mooie streek.

Snel aan de broodjes met rosbief, grillworst, eiersalade en Giessenburgse kaas. Daarna een heerlijke douche en alweer mijn avondmaaltje voorbereiden: Gieser Wildeman stoofpeertjes met sucadelappen van De Drie Wedden, die ik maandag bij Symbiose had meegenomen. De stoofperen in water en rode wijn van Domein Oosteind en kaneel, de sucadelappen in de roomboter met een beetje peper en zout en laurier.

Terwijl dit stond te pruttelen op de achtergrond had ik online overleg met Glenn Windhouwer en Aad, over het nieuwe ontwerp van de website, project fietsenvoormijneten.nl 3.0. En wat wordt het gaaf! Ik ga nog geen datum noemen waarop 3.0 het levenslicht echt gaat zien, maar het wordt een prachtig kindje…

Na het uitgepruttelde stoofpotje, met een glaasje wijn van diezelfde wijngaard hier uit de streek vandaan, opgegeten te hebben, deed ik de voetjes op de bank van de rondzit. Tijd voor de persconferentie waarin Rutte de horeca moest vertellen dat ze weer moeten sluiten. Ik houd mijn hart vast voor al die hardwerkende ondernemers, die hun dromen in rook zien opgaan.

Maar ook voor de zorgmedewerkers. Wat komt er op hen af de komende tijd? Voor mensen die reguliere zorgbehandeling nodig hebben, die nu uitgesteld moeten worden.

Zelf kan ik niet meer doen dan mijn best om jullie te voorzien van informatie over waar je je eten buiten de supermarkt kunt kopen, zodat je de grote groepen kunt mijden.

Stap op de fiets om gezond te blijven, wees in de natuur en koop je eten buiten, langs de weg en bij boeren en telers zelf.
Het is dan wel fris maar daar kun je je op kleden. Het zonnetje geeft een mooie kleur op je toet, al is het dan van de gloeiende konen die je na een fietsrondje hebt.

Ik ga me vandaag weer bezig houden met schrijven en nieuwe voorfietsers bellen. En voorfietser Arike Mijnlieff van Fietsen voor m’n eten – Proef de Krimpenerwaard komt vandaag overvaren, want dit gebied sluit aan op dat van haar met de Lek ertussen. Even bijkletsen en die courgettesoep proeven die ik als lunch ga maken. Beetje gerookte forel erin van Forellenvisvijver Zederik en genieten maar!

‍♀️

Beentjes op de bank, kacheltje aan, wat is het koud hè! De wind hier aan de Lek is gedraaid naar over het water, recht op de voordeur van de caravan. Dus ramen en deur dicht aan die kant en hopen dat het niet gaat vriezen. Ben ik natuurlijk helemaal niet op voorbereid geweest. Geen winterjas of handschoenen mee, dus drie lagen truien aan als ik naar het toilet moet lopen voor de grote ontlasting. Ik had zelfs nog teenslippers in mijn schoenentas gedaan, dussss… 

Vanmorgen ontbeet ik met een schaaltje yoghurt van IJsboerderij Middelbroeck, met aardbeien van de Westlandse Aardbei en banaan en notenmix van de Biefit Gezondheidswinkel. Even lekker makkelijk voordat ik mijn vorige verslag ging schrijven.
Toen het een beetje schappelijk weer was, fietste ik even naar Ameide om wat vlees voor vanavond te halen en brood voor bij de courgettesoep. Jaja, er kwam weer een voorfietser op bezoek, dus die soep is al bijna vaste prik.

Ik ging naar Keurslagerij Muilwijk hier in het prachtige dorpje, waar ik eerst nog even wat foto’s van de Lek maakte. Ik was heel stom m’n Westlandse mondkappie vergeten in m’n andere jas te stoppen, dus excuses dan maar.
Een Lekkerkerker biefstuk ging mee en een bakje tapenade voor in de soep.

Bij Irene’s Ambachtelijke Bakkerswinkel haalde ik een groot bol desembrood om verse dikke plakken boterham van te snijden bij de soep.
Gisteren had ik zo’n stoofperenstrikje meegenomen en nog niet gegeten dus vandaag dacht ik: laat dat het toetje worden met mijn gast van vandaag. Dus nog een strikje mee, toen had ik er twee. Stoofperen zijn toch fruit?

Die stoofperen kwam ik ook nog tegen op de terugweg aan de Kerkweg. Ze werden verkocht voor het goede doel, dus die kon ik natuurlijk niet laten liggen, ook al had ik ze net gisteren gegeten. Zij blij, die kippetjes in de ren blij, ik en m’n lief straks ook blij…

Weer in de sleurhut ging ik meteen aan de slag met het maken van de soep van de bolcourgette die ik gisteren langs de weg had gevonden.
Ui en een klein aardappeltje van de Kleine Achterweg erbij, knoflook van Boer Pait Peter Hoogendonk, olijfolie van Landwinkel Pek, even aanfruiten. Bouillonblokje van de Biefit voor 500 ml, beetje tapenade erdoor en 15 minuten pruttelen. Pureren, beetje volle melk van Middelbroeck erdoor, warmen en klaar is de soep.

Mijn gast was Arike Mijnlieff, die hemelsbreed aan de overkant van de Lek heel dichtbij woont. Ze kwam met de pont overvaren om samen ideeën te bedenken voor haar groep Fietsen voor m’n eten – Proef de Krimpenerwaard.
Na de soep met daarin de forel van Forellenvisvijver Zederik, de door haar meegenomen salade en het stoofperenstrikje waren we meer dan verzadigd.

Na een telefoongesprek met weer een potentiële nieuwe voorfietser ging ik aan de slag met het avondeten. De biefstuk in de boter van bij Vleesboerderij Barten, de halve bloemkool die ik bij Fruitbedrijf Van der Ham in Noordeloos had meegenomen koken en dat was genoeg.

En toen heerlijk dat geestverruimende klusje doen: de vaat. Jaja, mijn sleurhut is wel luxe maar heeft geen afwasmachine dus een mooi moment om de gedachten weer op een rijtje te krijgen.

Ik ga me voorbereiden op een koude nacht, met hopelijk niet zoveel omgevingsgeluiden als gisteravond. De binnenvaartschepen die hier langs varen, zijn geen fluisterbootjes door de natuur.
Vannacht dacht ik even dat er een opsteeg als een heli, dus ik zat rechtop in mijn bed.
Misschien toch oordopjes indoen vannacht…

Welterusten voor straks!

“It’s a wrap!” en dan bedoel ik niet zo’n dun plakje deeg waar je allemaal lekkers tussen stopt en dan oprolt en opeet. Dan bedoel ik dat (bijna) alle beelden voor de documentaire over het lokale voedsel van de Alblasserwaard al geschoten zijn.

Zou het door die gelukssokken komen, die ik van Aad en Wilma van Meurs heb gekregen?
Of was het dat geweldige camerateam Rik en Edwin, die zo mooi de drone bestuurde (Edwin) en zo goede aanwijzingen gaf (Rik)?
Of de tips van Bep Sepers die hier vaker gaat kamperen en die mooie plekjes al ontdekt heeft?

Of kwam het gewoon door dit prachtige gebied, de Alblasserwaard, waar ik van de ene in de volgende verrassing viel?
Van een fruitkweker die ook groenten in het assortiment had, tot heuse rode wijn uit Vijfheerenland, tot een forellenkwekerij waar je zelf je maaltje bij elkaar kon vissen, tot een zelfbedieningswinkeltje waar je als vaste klant met een pasje 24 uur per dag naar binnen kunt…

Ik heb het vandaag allemaal voorbij zien komen. Dat belooft nog wat in de rest van de week. Wat zal ik eens gaan doen? Ik weet het al: schrijven! En fietsen voor m’n eten natuurlijk. En daarover weer schrijven.

En nu eerst naar ‘onze’ Dirk kijken of hij de finale van het darts gaat winnen. Nog zo’n verrassing!

Fijne avond en tot de volgende keer!

‍♀️

Allereerst: welkom nieuwe leden! Beheerders Sanne Romijn-Oosterbaan en Ed-Corrie Feliksik-Herben hebben hun best weer gedaan om de ledenverzoeken te verwerken en jullie in deze groep toe te laten. Stel je vragen gerust en vind wat je zoekt met het loepje.

Terwijl ik geniet van een bord vers eten in mijn sleurhut met uitzicht over de Lek, bedenk ik hoe onwijs gaaf mijn leven eigenlijk is. Sinds ik fiets voor m’n eten en daar de ambitie bij heb om landelijke dekking te bereiken, kom ik op de mooiste plekjes van Nederland.

Morgen zal ik hier in de Alblasserwaard een club gepassioneerde mensen ontmoeten, met wie we gaan werken aan een documentaire over het lokale voedsel van hier. En hoe kun je een streek mooier in beeld brengen dan al fietsend met een drone boven je….

Het weer belooft ook prettig te worden, in ieder geval prettiger dan de afgelopen weken.
Mijn fietstochtjes waren niet echt om over naar huis te schrijven, laat staan leuk om met jullie te delen.
Wat daarin ook meespeelde, was dat ik na onze geweldige kampeervakantie naar Duitsland, Oostenrijk, en (via een omweg omdat Duitsland de coronamaatregelen aanscherpte) Frankrijk, Luxemburg en Maastricht, zo vermoeid was dat ik wel weer een vakantie kon gebruiken. Dus dat werd slapen in plaats van schrijven.

En nu is het alweer zover: de laatste trip van dit jaar. Maar ja, eigenlijk is dit een werktrip waarin ik natuurlijk keihard moet werken om fris, fruitig en actief op jacht naar eten op beeld mag verschijnen.
Zal ik hier ook vinden wat ik zoek?

Ik heb niet zoveel Westlands eten meer bij me dus dat wordt een uitdaging om een maaltje bij elkaar te sprokkelen. Hoewel ik ook nog wel wat love hendeltjes op de botten heb om op te verbruiken, lijkt het me natuurlijk wel super om dit gebied en haar eten al fietsend te ontdekken.

Tussen de cameramomenten door ga ik ook schrijven aan mijn boek over Fietsen voor m’n eten.
En verslag uitbrengen aan jullie natuurlijk.

Op de foto zie je:
– bospeen van de Kleine Achterweg 7, Naaldwijk
– erwtjes van de Biefit Gezondheidswinkel
– gemarineerde kiplapjes van Poelier Lieffering in ‘s-Gravenzande
– perensapje van Boeregoed

En prachtige plaatjes op Camping De Koekoek Tienhoven…

‍♀️

 

Voor wie mij nog niet kent en wie de berichten van Petra Wevers nog niet gelezen heeft, zal ik me even voorstellen. Ik ben Marja van der Ende, initiatiefnemer van Fietsen voor m’n eten en zelf sinds 3 jaar voorfietser van Fietsen voor m’n eten – Westland, de groep waar dit initiatief mee begonnen is. Ik ben de afgelopen 2,5 week op roadtrip door Nederland gegaan, met het Tiny Bike House achter de vierwieler (oftewel sleurhut met fiets erop), om alle nieuwe voorfietsers te ontmoeten in hun natuurlijke habitat. Zo reed ik woensdag van Noordoost-Brabant, waar ik Miranda van de Wouw en Minicamping de Weidevogel achterliet, naar West-Brabant, naar Camping Markdal.

Op mijn nieuwe schaduwrijke plekje hadden Petra en ik ‘s middags via Skype al een interview met RTV Slogo. Dat was zoals je aan de foto kunt zien dikke pret, vooral buiten het reguliere interview. Daarna even lekker een interregionaal potje koken: wortelen Van Roalter Grond uit Salland, met erwtjes van Liv Eco uit Westfriesland en gehaktballetjes die ik de dag ervoor al klaargemaakt had van gehakt en roomboter van Verdegaal uit de Beemster en gehaktkruidenmix van Oonse Boerderieje (Salland). Bijna alle bezochte regio’s op m’n bordje. De kleine jachthaven op de camping even bekijken en het eerste stalletje al gevonden. Op deze camping is namelijk een pluktuin waar ze bramen, frambozen en pruimen van verkopen. Ik had nog wat pruimen die ik tijdens mijn fietstocht met Stacy van Eerden in Westfriesland had gekocht. Dus first in first out…

De volgende ochtend stond Petra al vroeg te trappelen om met wethouder Danny Dingemans en fotograaf Marcel Otterspeer op pad te gaan. We gingen de Oude Appelaarse Polderroute fietsen die Petra had uitgestippeld in samenwerking met VVV Moerdijk en ZLTO Moerdijk. Het uitgebreide verslag volgt van Petra’s hand. Ik heb in ieder geval allerlei lekkers van Roks streekwinkel en Torenpolderkaas meegenomen. Onderweg vertelde de wethouder me van alles over de streek, de vlasteelt, griendwerkershuisjes en oude kreken. En dat we pruimen zouden kopen bij een man van tegen de 90 jaar oud die dit nog als hobby deed en prachtige Barnevelder kippen had lopen tegen ongedierte, was voor ons allen een verrassing.

Na de fietstocht stalden we de buit uit en dat was een flinke. Even alles snel koel leggen en een glaasje sap die dezelfde kleuren had als de vers geplukte frambozen en bramen. Toen in de verzengende hitte nog een interview met Jacoline Peek-Hamoen, wat juist door de hitte niet zo soepel verliep en het dus nog langer duurde, pfff…

Petra bleef eten en wat kun je op zulke dagen beter eten dan: soep! Ik had nog de Groningse courgette van fietse met Sytse. En nog eentje en uien van Roks erbij, met knoflook van Overesch ecologische landbouw, pesto van Petra, melk van Melktap de Beukenhof, roomkaas en fetablokjes van Rust in de Beemster. Crackers van Bakker van de Ven erbij en assistente Leontine Ouwerling kon ook aanschuiven. Daarna nog een fruitsalade van wilde perziken en kersen van De Bosrand Uden, aardbeien van Boerderijwinkel de Zijp, banaan van Boerderijwinkel Verdaasdonk, frambozen en bramen van Markdal, framboosjes van stalletje in Westfriesland, pruimen uit Noordhoek. Vanillevla van Zuivelinnen Zuidermeer erbij.

De volgende ochtend kwam vriendin Sonja Broekhuizen lekker vroeg. Het hek van de camping was zelfs nog niet open. We ontbeten samen met een gekookt eitje van Fanny de Vries, crackers van KarisCrackers en ham van de slager in Enkhuizen.
We zouden de Ruigenhilse polderroute gaan fietsen maar het was zo heet dat we besloten een kortere route naar Willemstad te nemen.

Onderweg speelden we toeristje op de Wachter en dronken we wat op het terras van Het Wapen van Willemstad.
We ontdekten een jamstalletje op de Oude Appelaarsedijk 2, Fijnaart, die ik netjes aanmeldde via het tipsformulier op www.fietsenvoormijneten.nl/tip.
Na deze zweterige fietstocht aten we het restant van de courgettesoep van de dag ervoor. Dat gaan we vaker doen, Sonja!

En toen werd ik na anderhalve week herenigd met m’n lief, die al stond te trappelen om een terrasje op te zoeken met de dakloze vierwieler. Dus we namen afscheid van Sonja en bezochten Willemstad nogmaals. Hierna hebben we de (halve) zonsondergang nog bekeken in Drimmelen en zijn we heerlijk gaan slapen.

Zaterdag was het alweer vroeg warm en ik pakte de fiets naar Oudenbosch om daar bij Bakkerij Nagelkerke een vers 6-granenbrood te halen. Met een worstenbroodje en Bossche Bol erbij natuurlijk voor m’n lief. Ik verbaasde me nog over de basiliek in Oudenbosch. Was ik nou in Rome of toch gewoon in een Brabants dorpje?
Bij Keurslager Buyzen haalde ik broodbeleg en zo hadden we een heerlijk ontbijt met de spullen in de koeltas op tafel. Want het was al zo vroeg warm…

We kozen voor wat verkoeling aan zee bij Natural High Brouwersdam. Dat scheelde zo een graad of 7. De avond werd afgesloten met een glaasje limoncello van úw topSlijter.

En zo kwam mijn rondreis en werkvakantie ten einde in West-Brabant. Met recht een werk-vakantie want het werken voelde als vakantie en het vakantiegedeelte was hard werken.
Voor herhaling vatbaar!

Bedankt West-Brabant voor je mooie landschap, smaakvolle producten en lieve mensen!
Petra, bedankt voor deze ervaring.

‍♀️

Met een glaasje homemade limoncello van úw topSlijter uit Maasdijk neem ik afscheid, samen met m’n lief die inmiddels hier in Standdaarbuiten op Camping Markdal ook een heerlijk weekend heeft.
Afscheid van 2,5 week genieten van mijn roadtrip door Nederland om de voorfietsers van de nieuwe actieve regio’s te bezoeken.

Van de ontmoeting met Team Noaberhaptrap / Fietsen voor m’n eten – Salland: Fanny de Vries, Ria Olde Rechterschot, Katja Werlich – van Ulft en Martijn Werlich – van Ulft. Van de fietstochten die ik met mijn lieve pa en ma heb gemaakt door Salland.

Van de ontmoeting met Leonie Schaaij-Brunnenkreef en het fietse met Sytse ( Sytse Wijnja ) in Fietsen voor m’n eten – Noordoost-Groningen met van-alles-wat jam en Siamese courgette als buit.

Van de herinnering aan het tochtje vanuit Westfriesland naar de Beemster, waar ik Aad en Wilma van Meurs ontmoette en we samen enthousiaste èn zeer nuchtere boeren ontmoetten.
Van het rondje Fietsen voor m’n eten – Westfriesland met Stacy van Eerden, langs de aardappelstalletjes, kippenboer en kruidenkastje.

Van de fietstocht met Miranda van de Wouw door Fietsen voor m’n eten – Noordoost-Brabant, waar nog zoveel meer te vinden is (en paarse sperzieboontjes die groen kleuren als je ze kookt).

Van de dag op stap met Petra Wevers en de wethouder van haar gemeente Danny Dingemans, die zoveel vertelde over het landschap, industrieën van vroeger, Zwingelspaan en Griendwerkershuisjes. De rondleiding bij het pruimenmannetje van tegen de 90 die alles nog zelf verzorgt, plukt en verkoopt. De ontmoeting met helper Leontine Ouwerling.
Van de mooie en warme fietstocht die ik met vriendin Sonja Broekhuizen naar Willemstad maakte (zie verslag).

Van de kerkklok naast de camping die elk uur slaat, ook ‘s nachts. De haan, direct gevolgd door de kakelende kalkoen. De giertractor op het land om 6 uur ‘s morgens. De muggen die me lek geprikt hebben. De boerencamping met of zonder wc-rol, met of zonder douchemuntje en altijd met desinfectiemiddel.

Van het moment dat we de nominatie voor de Tour de Force Innovatieprijs 2020 te lezen kregen en ik dat met zo’n zelfde limoncellootje in m’n uppie in de sleurhut vierde.

Van het Tiny Bike House die z’n rol weer met verve vervuld heeft. Het interregionaal koken dat over een paar dagen voorbij is omdat al het lekkers dan verwerkt is in de heerlijkste simpele gerechten. De fietspaden met mooie doorkijkjes en lijnenspellen in het landschap.

En hebben jullie gezien dat we nog een paar leden verwijderd zijn van de 11.000 in Fietsen voor m’n eten – Westland?
Dat wordt weer een mooie fruitcompilatiefoto om de nieuwe leden welkom te houden.
Tot het zover is, ga ik even in ruste om alle indrukken te verwerken. Gisteren heb ik de caravan weer netjes in de stalling kunnen plaatsen, klaar voor weer een volgende kampeertrip.

Fietsen voor m’n eten Roadtrip 2020, je was een geweldige ervaring! Voorfietsers: jullie waren geweldig!

‍♀️❤️

Afsluiting van een geweldige roadtrip met een limoncello van úw topSlijter. — bij Camping Markdal.