Met weer een boerenprotest achter de rug en de lancering van Fietsen voor m’n eten – Proef de Krimpenerwaard, zouden we bijna vergeten dat het pas een week geleden is dat we zijn gaan Tomatensoepfietsen! Maar die fietstocht zit nog heel vers in mijn geheugen.
Na een heerlijk bakkie, instructiepraatje, telefoontje van een groepje meefietsers die de fietsenmaker al mochten bezoeken en groepsfoto, vertrokken we met de regenpakken aan bij Op Hodenpijl vandaan naar Schipluiden. De eerste stop was Bakkerij Theo Hoek, waar de mensen natuurlijk hun ogen uitkeken van dit leuke winkeltje met antiek poppenhuis en andere nostalgische sfeerelementen. Ik nam er een aantal ongesneden broden mee voor bij de tomatensoep.
We fietsten het witte bruggetje over naar Farm I See waar we hartelijk werden ontvangen door Gabrielle Mosch en haar verhaal over het in stand houden van het landschap van Midden-Delfland door de producten van de regionale voedselproducenten te kopen, te horen kregen. Iedereen kocht er flink wat-ie lekker vond en we stonden rijen dik bij de kassa. Het is lang geleden (ruim twee jaar) dat ik nog in een lange rij bij een kassa heb gestaan….
Via de noodbrug van de Trambrug van Schipluiden fietsten we het dorp uit en naar Kaas- en Zuivelboerderij van Winden, waar we even konden schuilen voor de miezerregen in de stal. We maakten de start van de bevalling van een kalfje mee, maar het zou helaas te lang duren om het helemaal mee te kunnen maken. Nadat we in het winkeltje roomboter voor de kruidenboter en onze eigen inkopen hadden gekocht, fietsten we in een lange rij achter elkaar over de Gaagweg naar het fietspad richting De Lier, om onder het tunneltje door naar rechts af te slaan richting ’t Woudt.
Daar werden we met een warm onthaal bij Koffiehuis en B&B de Hooiberg binnen gelaten, om naar onze eigen ‘huiskamer’ geleid te worden. Een lange tafel en stoelen verwachtten ons, waar we heerlijk even de natte kleding aan de kapstok te drogen konden hangen en even konden bijkomen. Onder het genot van een kleine lunch en een warm drankje.
Het was gelukkig niet erg koud die dag en windstil, dus de regen was goed te verdragen. Na de smaakvolle onderbreking fietsten we naar Boer Paul Oosthoek van de Delflandse Vleesmeesters. Paul liet ons trots zijn melkveehouderij zien, waar de koeien dubbeldoel zijn. Na het melken en het niet meer drachtig kunnen worden, worden koeien normaal gesproken naar het slachthuis gebracht voor vlees, maar de dubbeldoelkoe bevat meer vlees dan andere rassen. Het vlees wordt vervolgens verkocht in de vorm van bevroren vleespakketten en bevroren los vlees bij Farm I See. Uit ervaring kan ik zeggen dat het zeer smaakvol vlees is, dus ik had die dag bij Farm I See ook het een en ander in mijn koeltasje gestopt, ook om de vla van Van Winden koel te houden.
Na de rondleiding over zijn bedrijf, kregen we van Boer Paul het gehakt mee voor de ballen in de soep. Omdat de planning het dit keer wel toeliet, konden we de hele route fietsen. Volgende stop was het stalletje op de Blaker nummer 16, De Lier. Daar werden de moestuingroenten gretig ingeslagen, voordat we verder fietsten naar het paprikastalletje van Kwekerij Berkhoudt op de Blaker nummer 18. En toevallig kwam Irene Berkhoudt zelf aanrijden, dus de mensen konden meteen kennis maken met het gezicht achter het stalletje. En de liefhebbers konden paprikasoep meenemen, die ze op aanvraag binnen haalde.
We fietsten de Blaker weer terug en de Noord-Lierweg verder uit om bij de Groeneveld langs de Zeven Gaten te fietsen. Bij Groeneveld 1a2 stopten we even, omdat daar normaal gesproken ook een tafeltje staat met biologische groenten en fruit. Dit keer niet maar wel even leuk om te laten zien hoe je midden in zo’n stukje natuur in de zomerperiode het eten gewoon langs het fietspad kunt vinden.
Tijd om naar kwekerij De Bakker Westland aan de Bovendijk 67a, Kwintsheul te fietsen. Langs de veilingroute, de Zweth en onder het rechtertunneltje door, fietsten we Kwintsheul binnen. Onderweg kletsten we heerlijk over deze (voor de meefietsers nog) nieuwe manier van boodschappen doen. Hoe doe je dit? Waar haal je dat? Dat zijn de meest gestelde vragen meestal.
Bij het winkeltje van de tomatenkwekerij, Lokaal Westland, konden de fietsen binnen gezet worden, waarna we ontvangen werden door Sandra Kaag-Rietveld van De Keuken Van Sandra. Zij begeleidde ons met het maken van de tomatensoep en verzorgde alle overige ingrediënten en verse kruiden voor de soep en kruidenboter. Na een warm drankje en even bijkomen, gingen we druk aan de slag met het voorbereiden van de soep. Tomaten snijden, gehaktballetjes maken, uien snipperen, kruiden fijn snijden, brood snijden, iedereen kreeg een taak toebedeeld.
De grote soeppan ging op het vuur van het kookeilandje en de olie ging in de pan om de uien te fruiten. Wat een feest om iedereen zo heerlijk bezig te zien! Toen de soep klaar was, werden de soepkommen gevuld en kwam er een serene rust in de ruimte. De soep was natuurlijk voortreffelijk door de heerlijke verse ingrediënten en de liefde die erin gestopt was door alle meefietsers. Het heerlijke brood van de bakker erbij en de kruidenboter maakte het helemaal af.
De overgebleven soep werd in de meegebrachte bewaarbakjes geschept, de afwas werd gedaan en iedereen keerde zelfstandig huiswaarts. Omdat ik die week grieperig was geweest en ’s avonds nog naar het Goededoelenfeest van Team Westland ging, had ik stiekum de vierwieler met fietsendrager bij de kwekerij geparkeerd en was daarvandaan naar Op Hodenpijl gefietst. Ik kon dus zo de Vers-Express opladen en mijn buit inladen en naar huis rijden.
Van punt A terug naar A (of B naar A en weer naar B) is deze fietstocht bijna 27 km. Binnekort komt de route beschikbaar via route.nl. Natuurlijk zal ik dat weer aankondigen als het zover is.
Ik kijk terug op een fietstocht die wat mij betreft voor herhaling vatbaar is. Ik hoop voor alle meewerkende partijen ook. Op naar het nieuwe tomatenseizoen van 2020!
♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♀️ ♂️ ♀
